Şampiyonlar Ligi ile Avrupa Ligi’ndeki rakiplerimiz belli oldu. Genelde yaşamımızda kadercilik olduğundan sürekli gönlümüzden geçeni isteriz kurada. Oysa kim çıkarsa çıksın diye düşünmek daha doğru. Bu anlamda kendimizi şartlamanın âlemi yok. Daha birkaç gün önce Londra’da Arsenal’dan önemli bir turnuvanın kupasını yenerek alan Galatasaray gerçeği önümüzde iken neden Fenerbahçe de Arsenal’i elemesin? Bu açıdan ben çıkan kurayı olumlu buluyorum. Emenike’nin de katılımıyla daha da güçlenen ve geçen yıl yarı finale gelen deneyimi yakalayan Fenerbahçe’nin akıllı ve bilinçli bir taktikle İngilizlerin en popüler takımını elemesi bize onur kazandırır.
Orta alanda etkili bir kurgu ve hareketli forveti ile sabit olmayan bir pozisyon zenginliği içindeki Fenerbahçe turu atlayabilir. Bu bir ölçüde Ersun Yenal’ın da şansı olabilir. Volkan büyük güvence. Duran top ve kanatlarını iyi savunma bu eşleşmenin kilidi. Arsenal’in savunması iyi değil. Ancak Walcott, Rosecky, Ramsey, Mertesacker ve Podolski ile önemli bir kadroya sahip Arsen Wenger’in öğrencileri bu turu geçmek isterken Galatasaray yenilgisinin faturasını Fenerbahçe’ye kesmek isteyeceklerdir. Şu anda takım istenilen formda değil yine de 90 dakikaya tempolu, çabuk bir oyun anlayışına sakin ve duran top dikkati ile sonuca gidebilirler. Fenerbahçe’nin tur şansını atacakları goller tayin eder ki ilk karşılaşmada bunu Londra’da gerçekleştirebilirler.
Beşiktaş’ın Tromso ile yapacağı karşılaşma özel olarak önemsenecek bir karşılaşma olacaktır. Geçmiş yıllarda sürprizleri ile tanınan ve fizik kalitelere dayalı mekanik disiplinli futbol oynayan Norveç takımı, sürpriz yapma imkânı bulmadan Beşiktaş sonucu çok koşarak sağlamalıdır.

Takımlarımızın tur atlamaları önemlidir. Futbolda dibe vuran görüntümüzden ancak böyle kurtulur ve bir ölçüde yorgun seyircimizi statlara çekeriz. Yeter ki kendimize rakip olmayalım.