Üç değişik futbolcuyla sahadaki Almanya’yı Merkel, Platini ile yan yana izlerken çok heyecanlıydı. Tarihin cilvesi olsa gerek Gdansk, bu kez Almanya-Yunanistan maçına tanıklık etti. Aşırı güven içinde oynayan Almanya orkestra şefi Mesut Özil’in yönetiminde çok etkiliydi. Notaları kullanır gibi olsa da Yunanistan tam tersine o kadar akordu bozuk kurgusuyla resitale kakafoni bozgunculuğu yapıyordu. Sayısız pozisyonları sadece ilk yarıda Lahm’ın nefis şutu gol olsa dahi kulübede teknik patron Löw’ü mutlu edemedi. Reus ve Schürrele sadece ilk yarıdaki kaçırdığı gollerin yarısını atsa tarihi fark olurdu. İkinci yarıda Gekas’ın katılımıyla hamle yapmak isteyen Yunanistan beklenmeyen golü attı. Ama Alman disiplini derhal devreye girerek arka arkaya gelen gollerle oyunu güzelleştirmeye başladı.

Aslında Yunanistan’ın bu futbolla geldiği yere yakışmadığını dün gece bir kez daha gördük. Almanya oyun içinde istediği tempoyu yakalayan ve oyuna istediği an golleriyle canlılık kazandıran ve Mesut Özil ile de tribünleri harekete geçiren takım olarak çok genç ama çok başarılı. Sonuç olarak dün gece Almanya kendini yormadan oynadı. Biz de Mesut’u zevkle seyrettik ve resitaline alkış tuttuk.