Andorra dünya futbolunun 207 takımı arasında 204.’sü. Ulusallarımız, 80 bin kişilik bu ülkenin küçük stadında çok gol atmayı düşleyerek oynadı. (Atmasıda gerekiyordu.) Ne var ki ilk yarım saatte sadece Selçuk’un duran toptan kazandırdığı gol ötesinde devrenin son dakikasında Burak’ın çaprazdan attığı 2. gol sonrası net pozisyona dahi giremedik. Sadece kendi sahasında amatörce mücadele veren Andorra’nın gol yememek adına yaptığı mücadeleye çare bulamadık. Ne çok şut attık ve ne de olması gereken paslaşmalarla teknik kapasitemizi göstererek gol pozisyonuna girebildik. Hatta özellikle Nuri’nin ve Selçuk’un gereksiz uzun paslarla bu küçük sahada ve sıkışık alanda Umut ile Burak’ı kaçırma denemesini şaşkınlıkla izledik. Ulusal takımımız gergindi. Bunun nedenini bilemeyiz ama Arda’nın dışında olumlu mücadele veren yoktu. Sonucu etkileyecek bir sıkıntı yaşadığımız ortadaydı. Rakibimiz, karşı atak yapmasını becerebilse belki de tarihe geçecek gollerini dahi atabilirdi. Bu satırları sadece eleştiri olsun diye değil, Macaristan karşılaşması öncesinde hatırlatmak adına yazdım. Grubumuzdaki takımların averajını Andorra karşısında düşündükleri gerçeğinden bakarsak aldığımız sonuç iç açıcı değil. Emre ve Hamit’in yokluğu bir ölçüde orta alanda yaratıcılığımızın yetersiz olduğunu ortaya koysa da küçücük Andorra’nın önemsemediği futbol, neredeyse bizi gelecekte arayacağımız az gollü bir skora mahkûm etti.

Abdullah Avcı ve öğrencileri salı günü 1956’nın dev ekibi Macaristan’ın 3-1 kaybettiği tarihi karşılaşmanın rövanşını oynarken dün geceki karşılaşmadan da önemli dersler almak zorunda aldıkları unutmamalıdır.