Tam “Sıfır sorun politikası- ‘0’ aldı ve çaktı!” diye bir yazıya oturmuşken...

Komşumuz Gürcistan’dan bir davet geldi.

Hem de bu ülkenin Artvin ve Ardahan’la, sınırdaş olan Acara Özerk Cumhuriyeti bölgesinden...

Bu gezi nedeniyle “0”ı gözden geçirmek şart oldu.

“Sıfır sorun” elbette kulağa, göze gönle çok hoş gelen bir slogan.

En keskin kanıtı da “vizesiz seyahat!”...

AKP, AB’nin vize zulmüne direnemediği halkımıza “komşulara vizesiz seyahat” şekeri dağıtmak istiyor.

Bunu bazı köklü sorunları da gözden kaçırmak pahasına yapıyor.

Sonu benzemesin, Suriye ile de böyle başlamıştık.

Bir iki ay geçmeden kanlı bıçaklı hale geldik...

Sonumuz benzemesin, Gürcistan’la geçen pazardan beri vizesiz,

pasaportsuz giriş çıkış dönemi başladı.

Nüfus kâğıdını kapan Hopalı, Rizeli, Ardeşenli soluğu Batum’da alıyor.

Yine de dillerde o malum şarkı:“Ben giderum Batum’a,

Batum’un batağına!!”

Çünkü bizim uşakların niyeti felekten gün çalmak.

Kumar serbest. Kızlar güzel...

Hava ise güneşli olduğunda Antalya’yı andırıyor.

(Bir de rüzgârı olmasa... Bu yüzden THY seferleri iptal eti.

Bizim 2 günlük gezi 4 güne çıktı... Komşuyu daha da yakından tanıdık.)

Bizde pişenler komşuya da düşmüş.

İnşallah komşuda pişenler de bize düşer.

...

Bizim siyaset kazanımızda, \tgazeteci hapsetmek, medyayı susturmak, haşlamak pişmiş.

Belli ki onlara da bu düşmüş.

Tiflis hükümeti, baskıyı gazete bayilerine kadar indirmiş!

Acara’da böyle bir durum göze çarpmıyor.

Hatta Gürcü Cumhurbaşkanı Saakaşvili’yi medyayı salçalı biftek gibi yerken gösteren karikatürlü gazeteler bile serbestçe dağıtılıyor.

Dileyelim, komşudaki karikatür hoşgörüsü bize de düşsün!

Bize de düşmesine dua edeceğimiz bir konu da var.

Asayiş.

İki yıldır Batum’da bir tek otomobil bile çalınmamış.

Hırsızlık, yaralama cinayet neredeyse unutulmuş.

Yine de “Medya Özgürlüğü”nden yana çok fukaralar.

“Gazete yok - Demokrasi de yok!”

Diye haykırıp duruyorlar.

Bizimkiler “sıfır sorun” teranesine ara verseler de

Gürcülerin bu sloganına kulak verseler.

Komşu notları sürecek.

Teğet yasası

\n\n\n

Kim ki, “Bizim Meclis renksiz, ahenksiz, mizahsız” diyorsa...

Yanılıyor...

Bu Meclis’ten çıkan yasaların birçoğu şaka, kalanı ise en

katmerlisinden mizah.

Şike yasasından daha katmerli daha karanlık bir mizah olabilir mi?

Başbakan’ı üzmek, incitmek pahasına Cumhurbaşkanı, “Böyle ayıp olmaz” diyerek yasayı iade ediyor.

Meclis ise yıl sonuna yetiştirmek zorunda olduğu, gece yarılarına kadar görüştüğü bütçeyi anında yarıda kesiyor.

Nanik yapar gibi şike yasasının harfine bile dokunmadan, aynen oylayıp Cumhurbaşkanı’na postalıyor.

Çünkü dışarıda “Şike Davası” devam ediyor.

Davanın şikecilere teğet geçmesi için yasaya, şike uygulanması gerekiyor...

Atalarımız bu türden işlere “Yangından mal kaçırır gibi..” demişler.

Kimsenin kuşkusu olmasın...

Bugünleri tarih kitaplarından okuyacak torunlarımız da

“Meclis’ten şike yasası çıkartır gibi” diyeceklerdir.

\n\n\n

100 yıl önce bugün!

- “Padişahlık merakı var!” diyen de var, demeyen de.

- Her fırsatta Dolmabahçe Sarayı’nı “çalışma makamı” olarak kullanıyor...

- Padişahlık yetkileri için anayasa değişikliği hazırlatıyor!..

Diyen de var, demeyen de...

Biz yine de bir şey demeyelim...

Son padişahlar ne yapmış ona bakalım!..

***

Onlar da anayasa değişiklikleriyle uğraşmışlar.

Rastlantıya bakar mısınız?

Elifi elifine tam 100 yıl önce bugün...

13 Aralık 1911 tarihli Tanin gazetesinden bir haber:

“Kanun-i Esasi’nin Tadili-

Hükümet tarafından Kanun-i Esasi’nin (anayasanın) tadili (değiştirilmesi) için

Meclis-i Mebusan’a bir teklif vaki olmuştur. (…)

(Padişaha verilecek yetki) Şundan ibarettir:

- Zat-ı Hazret-i Padişahi’nin, bir devre-i içtimaiye (bir oturum) esnasında,

Meclis-i Mebusan müzakeratını (görüşmelerini) tatil edebilmesi;.

- Mebusan ile Hükümet arasında ihtilaf zuhur ettiği ve

Zat-ı Hazret-i Padişahi’nin yeniden

intihabat (seçimleri) başlatmak üzere

Meclis’i dağıtmaya lüzum gördüğü takdirde,

Meclis-i Ayan’ın (Üst Meclis’in) istihsali-i muvafakatinin (onayının alınmasının)

mecburi olması kaydının ilgası (kaldırılması)..” (Emel Seyhan- Toplumsal Tarih; Aralık 2011, s.9.)

***

100 yıl önceki bu haberi, Başbakanımızın elinin Padişah efendilerimizden çok daha serbest olduğunun kanıtı!.

Ne onay almak zorunda olduğu bir üst Meclis var...

Ne de hükümet önerilerine direnecek bir milletvekili çoğunluğu.

Ama yine de kesmiyor.

Biz, “Sonu son padişaha benzemez inşallah!”

diyelim ve burada keselim!..

Ne

mutlu

tarihi

sıkıcı

olan

halka!

Montesquieu

\n\n