Avrupa macerasının başlamadan 2 yıl ötelenmesi kenetlemiş takımı. Hiç bir maça bu kadar istekli, hırslı ve mücadeleci başlamamışlardı. Özgür Yankaya’nın şanssız asisti ile başlayan gol yağmuru, o olmasa da gelecekti zaten. Ayrıca Selçuk Şahin’in takımı sürekli ateşlemesi de kulübe ve tribündeki arkadaşlarına ‘aidiyet duygusu’ aşılamıştır umarım. Bakmayın Sivas’ın attıklarına, Fenerbahçe attığından fazlasını kaçırdı.

Dün gece yine 3-6-1 gibi oynadılar. Alves ve Egemen çakılı önlerinde Selçuk veya bazen Meireles. İki kanat Gökhan ve Caner orta sahaya yakın. Diğer dörtlü Kuyt, Holmen, Webo ve Emenike gol peşinde. Holmen için o kadar yazdım takımın olmazsa olmaz yabancısı odur diye. Dün geceye kadar kayıp hazineydi, bulundu sununda. Ersun Hoca’nın eli zengin. Emre, Kadlec, Sow, Yobo, Cristian, sonradan oyuna giren Alper. Rekabeti iyi oluşturursa her maç akşamı huzurlu yatar.
Bu arada Şükrü Saracoğlu’nda ilk kez birbirinden kopuk, sahayı bırakıp karşılıklı atışan ve takımından uzak bir tribün gördüm. Kafalar başka işlere kaymış. Tek ortak noktaları 3 G oldu. Gol, Galatasaray ve Gezi. Allah’tan goller geldi de şöyle bir toparlandılar.