2011 Ağustos başı itibarıyla memleketimden utanç manzaraları:

1 - 07.08.2011 tarihli Milliyet gazetesi haberi:

İçişleri Bakanlığı, Dink ailesinin açtığı tazminat davasına verdiği temyiz dilekçesinde, Hrant Dink talep etmediği için, kendisine koruma verilmediğini ileri sürdü.

İçişleri Bakanlığı’nın temyiz dilekçesinin neresinden başlamalı ki?

Bir kere hepimiz biliyoruz, Hrant Dink tehdit altında olduğu yolunda, İstanbul Valisi aracılığıyla devlete başvurdu, “Hayatım tehlikede” dedi. Kendisine nasihat ettiler “Aklımı başına al” diye.

Dünya âlem biliyordu Hrant Dink’in öldürüleceğini, Nedim Şener’in “Kırmızı Cuma”sında her şey açık açık yazılmış.

Kaldı ki, AİHM’nin ve Danıştay’ın yaşamı tehdit altında olan yurttaşın korunması için talebin şart olmadığı yolunda kararları var.

Yoksa yargı kararları AKP’nin İçişleri Bakanlığı’nı bağlamıyor mu?

İçişleri Bakanlığı temyize gönderdiği dilekçede şunu demek istiyor:

- Devlet bazen yurttaşını koruma görevini unutur, ona görevini anımsatmak gerek.

Böyle bir şey nerede görülmüş?

İşte memleketimden bir utanç manzarası!

***

06.08.2011 Erzurum:

Erzurum Yakutiye ilçesi Esat Paşa Yokuşu Sokağı’nda erkek arkadaşı İ.M. ile yürürken, etrafta kimse olmadığına gören Z.B. sigara yakıyor. Sigarasından birkaç nefes çekiyor ki, karşıdan gelmekte olan M.Y. ve B.G. “Sigarayı söndür terbiyesiz” diyerek, genç kadına saldırıyorlar. Birden etraf kalabalıklaşıyor, saldırıya uğrayanlar hemen yakındaki erkek öğrenci yurduna sığınıyorlar. Saldırganlar, iki arkadaşı korumaya çalışan polisleri de tartaklıyorlar.

İstanbul’da belediye zabıtalarının masa avının birkaç gün sonrasında meydana gelen bu olayın failleri ellerini kollarını sallayarak şimdi Erzurum’da dolaşmaktalar. Gazeteler de olayın ardını bırakacak ve Türkiye’de ramazan ayı süresince, benzer olaylar birbirlerini izleyecek.

“Laik devlet!” de “bu münferit bir olaydır!” deyip, oruç tutmama özgürlüğünü korumak için hiçbir şey yapmayacak. Çünkü AKP’ye göre böyle bir özgürlük yoktur ve bugün Türkiye’de AKP iktidarda olduğuna göre, oruç tutmama özgürlüğü mevcut değil.

***

06.08.2011 tarihli, İstanbul’da yayımlanan Yeni Şafak gazetesindeki Prof. Dr. Hayrettin Karaman’ın yazısı:

“Bir Müslüman imkânlar ve şartlar elverdiği takdirde, İslam ahkâm, ahlak ve adabının hâkim olduğu, kimsenin aleni olarak bunları çiğneyemediği bir toplumda yaşamak ister. Yine imkân bulduğunda, şartlar müsait olduğunda, düzelteyim derken bozma ihtimali bulunmadığında, daha büyük sakınca doğurmadığında her Müslüman aleni (açıkça kamuya açık yerde) dine, ahlaka, âdaba aykırı bir davranışa, engellemek veya ıslah etmek maksadıyla müdahale etmekle yükümlüdür.”

...Durum böyle olunca, çoğulcu bir toplumda yaşayan Müslümanın farklı olanlarla zorunlu ilişkisinin adına ben ısrarla hoşgörü değil, tahammül diyorum.”

Bu yazı ile ilgili olarak herhangi bir yorum yapmıyorum. Yalnızca “Erzurum’daki olayı ve bu yazıyı bir arada ele alın, bir de öyle bakın” diyorum.

***

08.09.2011 Cumhuriyet gazetesinden :

“Doğum Gününde Yazarımıza Destek/ Balbay Yalnız Değil.

Bugün CHP milletvekilleriyle okurları, 52. doğum yıldönümü dolayısıyla Mustafa Balbay ile birlikte olmak üzere Silivri’ye gidiyorlar.”

Bütün bu hengamenin ortasında, 2.5 yıldır tutuklu bulunan Mustafa Balbay, baskıya zulüme, sivil darbeye karşı, demokrasi ve hukuk mücadelesini sürdürürken, direncinde en ufak bir tavsama olmadan 161 gündür tek başına yaşadığı hücresinde 52. yaşına girdi.

Mustafa zulme boyun eğmeyişin, teslim olmayışın simgesi ve hepimizin övünç vesilesidir.

Bunca utanç manzarasına karşı işte bu da memleketimden bir övünç manzarası.