Bir kıtada başlayıp diğerinde noktalanan eşsiz klasiklerdendir Vodafone Avrasya Maratonu. Spor tutkunları, atletizmseverler, İstanbullular, Kölnlüler, Parisliler, New Yorklular, Mogadişulular, Nairobililer, Tokyolular, Moskovalılar beraber koşar sonbaharda Asya’dan Avrupa’ya. 34 yıldır bu gelenek bozulmamış, bozulmasın da...

Evet, bir adımda iki kıtanın arşınlandığı Avrasya Maratonu, “lokal” bir koşu değildir; tüm dünyanın ismini bildiği, katılmak için “fırsat” kolladığı dev bir organizasyondur. Hele İstanbul’un “plaka numarası”na denk gelen yılındaki yarış; yani 34. Avrasya, günümüzün moda deyişiyle pastanın üzerindeki “kırmızı renkli” çilektir. Çünkü tüm rekorlar kırılmıştır 34. Vodafone Avrasya Maratonu’nda. Öncelikle dünyaca ünlü bir iletişim devi ana sponsorluğu üstlenmiş, belediyenin omuzlarındaki yükü biraz olsun azaltmıştır ve ilk kez bu kadar yabancı atleti konuk etmiştir pazar günkü büyük yarış.

Dile kolay 5 bin yabancı geçmiştir İstanbul Boğazı’nı koşarak ve bu kalabalık grubun eşleri, çocukları, arkadaşları bir hafta boyunca İstanbul’da konaklamıştır. Oteller, “Avrasya haftası” resmen para basıp “maraton ekonomisi”yle tanışmıştır. Keza taksicisi, işletmecisi, Kapalıçarşı esnafı düğün bayram etmiştir kasımın ilk çeyreğinde. Ülkeye koşu için giriş yapan kişi sayısı nereden baksanız 12-13 bin kişidir.

Dile kolay tam 88 ülkenin temsilcileri buluştu bu yarışta. İstatistiklere göre İstanbullulardan sonra en çok Almanlar ve İtalyanlar ilgi göstermiş. Keza Fransız, Birleşik Amerikalı ve Hollandalılar da kalabalık gruplarla gelmişler “Avrupa Spor Başkenti”ne...

Genel toplamda erkek katılımcıların oranı yüzde 72; kadınlar yüzde 28’de kalmış. Maraton ve 15 km. yarışına erkekler ilgi gösterirken, 8 km.’lik koşuda oran yüzde 55, yüzde 45’lere dek inmiş, kadını da koşmuştur, erkeği, çocuğu, teyzesi, amcası da... Elbette bir gün öncesinde fırtına ve yağmurun esir aldığı caddelerin pazar sabahı doğan güneşle pırıl pırıl bir görüntüye kavuşması da sadece “köprü keyfi” yapmak isteyenlerin içindeki “maraton” ateşini yakmaya yetmiştir bu yıl.

Ben diyeyim 100 bin, siz deyin 120 bin... Ama emektar köprünün ayaklarındaki yük tehlike sınırına yaklaşmasın diye “kademeli geçiş”e de kusursuzca uymuştur yüz binlik dev ordu. İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş, İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu ve protokol grubunun maratonu, polislerle korumalara da “eşofmanla spor” zorunluluğu getirmiş, böylelikle iş güç bir an olsun unutulup “gayrısız halk koşusu” gerçekleşmiştir ilk kez.

Ve her zamanki bildik görüntüler yinelenmiştir köprü üzerinde. Termoslara konan çaylar yudumlanmış; basılan yüz binlerce deklanşör “köprü manzarası”nı ölümsüzleştirmiştir ve bu fotoğrafların altındaki tarih de önemlidir. 11.11.2012... 11. ayın, 11’i. Belki de saat 11.11.

Elbette her spor organizasyonunun iç burkan görüntüleri de yinelenmiştir 34. Avrasya Maratonu’nda. Genç bir koşucu kardeşimiz Gülhane Parkı’nda kalbine yenilmiş, yine kalp sorunu yaşayan Fin bir konuk “anında”müdaheleyle yaşama döndürülmüştür. Sakın kimse bu ölüm ve hastalanmalar yüzünden birilerini suçlamasın; yanılmıyorsam bir yıl önceki New York Maratonu’nda 5, Tokyo Maratonu’nda 3 kişi hayata veda etmişti sokakları koşar adım geçerken... “Kader” demekten başka çaremiz yok, Avrasya’nın üzerindeki bu hüzün yüklü bulut için... Evet, İstanbul’u geçti Avrasya Maratonu... Şimdi sırada 35. yarış var; şairin dediği gibi “Yaş 35 yolun yarısı...” Ama bu heyecan yitirilmezse İstanbul daha çok yıllar Avrasya Maratonu’yla anılır tüm dünyada.