Yedi kez karşı karşıya geldiğimiz Fransa’yı ilk kez 4 ay önce yenmişiz. 15 gole karşılık, 5 gol atmışız...
Ve 5 mağlubiyet, 1 beraberlik. İstatistikler böyle söylüyor. Futbol büyülü futbolcuların oynadığı bir zeka oyunu olduğu kadar aynı zamanda matematik verilerinin üst düzeyde kullanıldığı taktiksel bir mücadele.
Stade de France’daki mücadele bir maçtan fazlasıydı. 8 Haziran’da keyifli bir futbolla 2-0 yenen Ulusal Takım, Paris’e lider olarak gelmişti.
Her ne kadar Arnavutluk ve Andorra maçlarında son dakika kafa golleriyle üç puana uzansa da akıllar hala Konya’daki maçtaydı. Bu hava futbolcular kadar teknik direktörlere de yansımıştı. Liderlik maçından ziyade sanki sahada bitmemiş bir doksan dakikanın devamı oynanıyordu!
Ve Ulusal Takım, 2-0 kazandığı maçın Paris’teki ayağını istediği skorla bitirdi. Yenik duruma düştü, hemen Kaan’la karşılık verdi. Belki kazanamamıştı Ulusallar ama kaybetmiyorlardı da. Eskilerin dediği gibi ‘galibiyet gibi bir beraberlik’le ayrılıyordu Ay- Yıldızlı ekip Stade De France’dan. Çünkü 1-1’lik skor, Euro 2020’ye ‘liderlik’ avantajı ile katılmanın da kapısını aralamıştı...