İşgal yılları... Mütareke basını sırtını saraya dayamıştır!.. İngiliz işgal kuvvetleri elinizde tuttuğunuz gazetenin sahibi Yunus Nadi’nin İstanbul’daki evini basar... Yunus Nadi, artık bu kentte gazetecilik yapamayacağını anlar; Milli Mücadele’ye destek vermek için Atatürk’ün yanına, Ankara yoluna düşer. Matbaasını taşıması üç ayı bulur... Ankara’da Kurtuluş Savaşı’nda Yeni Gün gazetesini çıkarır... Cepheden haberler verir... Her gün künyemizde okuduğunuz gazetemizi yayımlayan şirketin adı, Kurtuluş Savaşı’ndaki o mücadeleden gelir... Samsun’da yakılan bağımsızlık ateşi tüm Anadolu’ya yayılır... Zafer halkındır...

Yıl 1923... 28 Ekim gecesi Mustafa Kemal Atatürk, Çankaya Köşkü’nde akşam yemeği sırasında, “Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz” diyecektir... Atatürk’ün bu kararını, “Cumhuriyet” kelimesini, “Millet”in “Meclisi”nde ilk olarak elinizde tuttuğunuz gazetenin kurucusu Yunus Nadi kürsüden söylecektir...

Yıl 1924... Cumhuriyetin ilanından 6 ay sonrasıdır. Tarihi gün gelip çatmıştır... Atatürk’ün ismini ve kuruluş parasını verdiği Cumhuriyet gazetesi kurulur... İlk yayın 7 Mayıs 1924 günü yapılır; Yunus Nadi ilkeyi belirler:

“Cumhuriyet gazetesi ne hükümet ne de parti gazetesi olacaktır!..”

***

Aradan geçen yıllarda, Cumhuriyet hep iktidarların hedefinde olacaktır... Her darbe döneminde kapatılır... Yazarları her dönem hapse tıkılır... Yazarlarını teröre kurban verir... Cumhuriyet’in ikinci sayfasını kalemleriyle aydınlatan Cavit Orhan Tütengil, Bahriye Üçok ve Muammer Aksoy karanlık ellerce katledilir... Simge ismimiz Kalpaksız Kuvvacı Uğur Mumcu, Atatürk denilince akla gelen ilk isimlerden Ahmet Taner Kışlalı, kültür-sanat dünyasının vazgeçilmez ismi Onat Kutlar hain bombalı saldırılarla yaşamdan, aramızdan koparılır...

2000’li yıllar... Koskoca bir ülke bir cemaate teslim edilir... İlk hedeflerinden birisi Cumhuriyet olur... Onun başyazarı, gazetesiyle özdeşleşmiş ismi İlhan Selçuk, FETÖ kumpası Ergenekon davasının sanığı olarak sorguya çekilir, evine sabaha karşı saat 04.00’te baskın yapılır ve kendi gazetesine bomba attıran örgüt başı olarak suçlanır!.. İlhan Ağabey’in yaşadığı gözaltı süreci sağlığını bozar, bir daha düzelmez... Yaşamdan, gazetesinden bir kumpasla koparılır...

***

Hadi filmi biraz geriye saralım... 30 yıl öncesine... Yıl: 1990... Zonguldak’ta maden işçilerinin önünde yürüyen isimler vardır... Emeğin başkentinde dönemin iktidarına karşı haklarını savunan maden işçileri yalnız değildir... Cumhuriyet onlarladır... Emekçinin yanındadır... İlhan Selçuk’u, Uğur Mumcu’su, Şükran Soner’i, Ali Sirmen’i, Işık Kansu’su en önde yürümektedir... Bu, bir gazetenin hep emekçiden, haktan, hukuktan, demokrasiden, ezilenden yana olduğunu gösteren küçük bir örnektir!..

Bugün de Atatürkçüler, Cumhuriyetçiler, Atatürk’ün kurduğu CHP’nin Genel Başkanı, vekilleri-belediye başkanları-üyeleri, laik-demokratik Cumhuriyetten yana olanlar, gazetenin gerçek sahibi okurlarımız 2020 yılının son aylarına girerken bizlere “yalnız olmadığımızı” hissettirdiler...

Yalnız olmadığımızı biliyorduk, ama bunu böylesi hissetmek bize büyük güç verdi. Destek telefonları, yağmur gibi mesajlar, Basın İlan Kurumu’nun gazetemize verdiği ilan cezasına karşı verilen “dayanışma” ilanları... Bu büyük dayanışmaya binlerce teşekkürler!..

Elinizde tuttuğunuz gazete, altı ay eksiği ile Türkiye Cumhuriyeti ile yaşıttır. Kurtuluştan önce çıkan Yeni Gün’ü sayarsak Cumhuriyetten de yaşlıdır. Cumhuriyet gazetesinin tarihçesinde Ulusal Kurtuluş Savaşı direnişiyle Kemalist devrimin harcı karılmıştır... 1919’dan günümüze omzumuzdaki büyük yükün, ağırlığın ve sorumluluğun bilincindeyiz... Bu bilinçle, bu büyük dayanışmanın verdiği güçle evrensel gazetecilik ilkeleri çerçevesinde mesleğimizi sürdüreceğiz... Eğilmeden, bükülmeden... Muhabirlerimiz özel haberleriyle, yazarlarımız yorumlarıyla tüm güç odaklarından “bağımsız” bir şekilde gündemi belirlemeye devam edecek. Övünmek gibi olacak ama ne de olsa “Bağımsızlık benim karakterimdir” diyen bir liderin ismini verdiği gazetenin emekçileriyiz!..