Ölümümün 76. yılında hayal ettiği Türkiye’den geriye, gericiliğe doğru ilerleyen bir dönem yaşıyoruz.
Dün Anıtkabir’de saygı duruşunda bulunanları sap gibi dikiliyorlar diye karalayan adam; bugün Anıtkabir’de sap gibi duruyor.
Yayımladığı mesajı samimiyetten yoksun bulmuşlar ki hiçbir gazete özetleyerek bile yayımlamadı.
TV’ler de şöyle üstünkörü değinip başka haberlere geçiverdi.
Kafasına dank etmiş olmalı; Atatürk’ü ne yaparsa yapsın bu milletin kafasından, gönlünden asla koparamayacak.
Büyük tirajlı gazeteler ölümünün 76. yılında özlem, hasret dolu yayınlar yaptılar dün.
“Kurduğu cumhuriyetle adını tarihin şanlı sayfalarına yazdıran, Türk’ün ne olduğunu dünyaya gösteren, olağanüstü şartlarda ortaya çıkmış sıra dışı bir liderdi Atatürk.
O işgal edilmemiş yeri, zaptedilmemiş toprağı kalmayan bir milletin küllerinden doğmasına önderlik etti.”

***

Ya sen? O’nun kurduğu cumhuriyeti ve devrimleriyle yarattığı çağdaş bir devleti ele geçiren sen!
Atatürk’e bağlılığı ve sevgi yüklü duygularını milletin belleğinden asla sökemeyeceğini anlayınca Anıtkabir’e her vesile koşuyor ve huzurunda sap gibi durmak zorunda kalıyorsun.
Hele 76. ölüm yıldönümünde yayımladığın mesaj, onun büyüklüğü karşısında acizlik içeren satırlarla dolu.
Elbette O’nun kontrolü altında meydana gelen Teşkilatı Esasiye Kanunu’ndaki rejimin “Hâkimiyet bila kaydı şart milletin” olduğu ve milleti de ancak Meclis’in temsil ettiği temel kuralına dayanarak bugünlere gelebildin.
Nihayet anladın:
Atatürk’ü inkâr etmek, hâkimiyetin bila kaydı şart millette olduğunu reddetmekle eşdeğerdir.
Atatürk’e yalnız bağımsız bir devlet bıraktığı için minnettar olmaması gereken en başta RTE’dir.
Tükenmiş, dünya koşullarından yüz yıl geride kalmış, din ile devleti bir arada tutmaya çalışan artık çökmüş bir Osmanlı devleti yerine…
…bu millete dünya devletleri arasında saygın bir yeri olan çağdaş cumhuriyet bahşedeni ve...
…bugün bu cumhuriyetin başkanı olmayı ona borçlu olduğunu asla aklından çıkarmaması gereken ilk kişi, ne yazık ki yeni bir Türkiye adı altında laik cumhuriyetin yerini almaya çalışan uydurma bir düzene kapıları açmakla övünen RTE’dir.
Bir gün gelecek Hakk’a yürüyecek ya da milletin oylarıyla devrilip gidecek ve fakat:
Büyük Atatürk; onunla doğup yaşadığım, onunla öleceğim Atatürk’üm, ilelebet adı altın harflerle tarihteki yerini koruyacak ve milletin gönlünde, kafasında ilelebet yaşayacak!

***

Atatürk’ün bugünleri önceden gören ve milletini uyaran binlerce örnek arasında biri var ki, CHP’de her kımıldanış bana bu örnek öyküyü anımsatıyor.
Bir gün önüne getirilen bir konuya not düşerken Cumhuriyet Halk Fırkası (Partisi) yazmış. Yanındaki ilgili şahıs; “Neden partim yazmıyorsunuz” diye sorunca:
“Cumhuriyet Halk Fırkası’nın benim fırkam kalacağını nereden bileyim” demiş.
Neredeyse yarım yüzyıl öncesinden bugüne işaret eden bir öngörü.
Zira Atatürk’ün partisiyim diye övünen bugünkü CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu, partiyi yeniliyorum diye düpedüz istenilmeyen yönlere dönüştürüyor.
Altı Ok’un yanına bir cami minaresi ekleyen, Atatürk’e, devrimlerine ağız dolusu hakaretlerde bulunan Bekaroğlu’nu, din eksenindeki bu olguların mimarını kıytırık oylar toplamak için devrimci bir partiye oy verenlere anlatmakla görevlendiriyor.
Dün de parti örgütü liderlerine, yerine getirmelerini şu cümleyle emrediyor:
“Giitiğiniz her yerde elinizde bir kutu çikolata, imamları, müftüleri ziyaret edin!”

***

Bu ve benzeri örnekler ortada iken; kör topal bir konuşma ile yanıt vermek zorunda kalıyor dün:
“Partinin esas misyonu AKP’ye Okyanus ötesinden dayatılmış politikaları desteklemek veya muhalefet edilmesini önlemektir. Parti yönetimi de bu gerçeğe göre yeniden şekilleniyor. Ulusal duyarlılığı olanlar dışarı atılıyor. CHP değerlerine savaş açmış isimler başa getiriliyor. Adı da Yeni CHP oluyor” diye altına imza atılacak parti gerçeğini yazan Melih Aşık’a;
CHP iktidara gelebilir, diyorlar. Lütfen güldürmeyin insanı!