Her sabah merakla TV haberlerine, gazetelere bakıyorum; acaba bugün beyefendimiz, cumhurun başkanı mı,gerçekte başbaşkan mı karar veremediğim, Tanrı’nın milletimize büyük lütfu, 2023’e kadar tek adam olarak başımızda kalmaya azmetmiş, kimilerine göre sultanımız efendimiz, acaba ne buyurdular diye...
... Her gün bir önceki günkü sözlerini ya tevil eden ya da başka yönlere saptıran bir konuşması ile karşılaşıyorum.
Tepedeki saraya beş yıllığına yerleşmesini sağlayan oylara güya teşekkür etme konuşmaları yapmak için gideceğini açıkladığı henüz 30 ilin birkaçına teşrif buyurdular...
Partisinin topladığı kalabalıklara, Bursa’da tabii yandaş yalaka fark etmez TV’lerin önemli mesajlar diye halka yutturdukları ve halkı ne kerametler buyuracak acaba diye ekran başına topladıkları naklen canlı yayımladıkları konuşma ise siyasal yaşamımızın en büyük son şovu!

***

Meğer beyefendi bu konuşmalarıyla siyaset yapmıyor, “yeni Türkiye için kanaatlerini söylüyor”muş!
Neyseki Bursa’da kraliçe Elizabeth’in başkan olduğunu söylemeyerek başkanlık sistemini savundu.
İnanmakta zorluk çekeceğiniz yeni bir viraj aldı ve “başkanlık sistemini kendimiz için istemiyoruz” diye haberleri izleyenleri ve sabahın ilk saatlerinde kargaları bile güldürecek bir iddiada bulundu.
Millet ona zaten paye vermiş ama güldür güldür bir iktidarın tepesindeki tek adam olmak için “7 Haziran seçimlerinde yeni Türkiye, başkanlık sistemi istiyorsak çözüm sürecini gümbür gümbür sonuçlandırmak için”... Şimdi sıkı durun, 300 vekille gözü doymuyor...
... Emrine 400 milletvekili vermek lazım ki (Kime? Tabii AKP’ye) Türkiye ancak böyle geleceğe yürüyebilecekmiş!
Bu, bir yeni dayatma. Üç muhalefet partisine de lütfedip 150 vekillik bahşediyor.
Oysa beyefendinin saltanatını halkımızın bu seçimde gümbür gümbür aşağılara çekmesi, korkudan söylenemeyen genel beklenti.

***

Bugün RTE’nin artık kara mizaha konu olacak konuşmalarından rahmetli Ümit Yaşar Oğuzcan’ın bugünleri adeta hicveden şiirine dönelim diyorum. Şiirin adı Sadrazamın Kavuğu:
“Sadrazam efendimizin kavuğu/Halkın derdini dinler her sabah mabeyinde/ El pençe divan durup ağlaşırlar/ Fukara Ali’ler / Dert küpü olmuş Veli’ler/ Hasan’lar Hüseyin’ler/ On binler/ Yirmi binler / Yüz binler/ Velhasıl mabeyinde her sabah/ Halk inler/Kavuk dinler/...
Nice vurdumduymazlar, ne geniş yürekliler/ Fıkır da fıkır/ Fıkır da fıkır/ Enseleri kalınlar, yağlılar göbekliler/ Şakır da şakır/ Şakır da şakır/ İşleri bir çırpıda o milyon çalanların/ Tıkır da tıkır/ Tıkır da tıkır/...
...Adları, yaşadıkça namuslu kalanların/ Fakir de fakir/ Fakir de fakir/
Senelerdir çaldığı zillerin, düdüklerin/ Şıkır da şıkır/ Şıkır da şıkır.../
Memlekette en büyük eksiği büyüklerin/ Fikir de fikir/ Fikir de fikir// Her tarafta kaynayan bir fesat tenceresi/ Fokur da fokur/ Fokur da fokur!
O beyinsiz başlarda memleket meselesi/ Takır da takır/ Takır da takır!
Yüzleri alışıktır yine yağmur sanırlar/ Tükür de tükür, tükür de tükür!/...
Diyorlar ki üzülme beterin beteri var/ Şükür de şükür/ Şükür de şükür”

***

Oğuzcan’ın “Hesap Dersi” şiiri ile: “Milyonlar hanesinde istifçiler, vurguncular Yüz binler hanesinde sahtekârlar, yalancılar On binler hanesinde yağcılar sabuncular Binler hanesinde hancılar, hamamcılar Yüzler hanesinde semerciler palancılar Onlar hanesinde köylümüz efendimiz Birler hanesinde biz, biz, biz”... 
... diyerek iyi pazarlar Türkiye!..