Ergenekon ve Balyoz soruşturmaları nasıl başladı ise futbolda şike de soruşturması da aynı çizgide başladı.

Gözaltına alınan şüphelilerin

Emniyet’te sorgulanmalarının başlamadığı, savcılıktaki sorgulamadan mahkemeye tutukluluk istemiyle sevk edilip edilmeyeceklerinin bilinmediği... şike var mı, varsa gözaltına alınanlardan kimlerin marifeti olduğu mahkeme kararı ile saptanmadığı bir sırada İstanbul Emniyet Müdürlüğü, olayın özüyle ilgili bir açıklama yaptı.

Görevi, şike şüphelilerini savcılığın emriyle toplamak, ilk ifadelerini aldıktan sonra yargıya teslim etmek olan İstanbul Emniyeti açıklamada; “Süper Lig ve Bank Asya 1. Ligi’nde 19 karşılaşmanın ‘delillendirildiğini’ bildirdi. Ayrıca futbolcu temsilci sınavının suç örgütü tarafından adaylara ‘satıldığının’ belirlendiğini de vurguladı.”

İstanbul Emniyeti’nin saptadığı delillerin tartışmasız kabul edildiğini veya edileceği anlamına gelen böyle bir açıklama yapması soruşturma sürecine ve erdemine uygun değil.

Emniyet’in hakkını Emniyet’e verelim. Ergenekon soruşturması başlar başlamaz telefon konuşmaları, kişileri mahkeme kararı olmadan suçlu ilan eden belgeler gizli eller tarafından medyaya sızdırıldı.

Ne ki Emniyet, bu kez belge bilgi sızdırmaktan vazgeçti.

Bu görevi açıktan, hatta resmi açıklamalarla yerine getiriyor.

***

Yargısız infaz olayları Emniyet’e de sirayet etti. Bu kanıyı doğrulayan işte iki olay:

Sorgulamaların başladığı gün ve saatlerde... bir de baktık, kimi polis muhabirleri, Emniyet’ten aldıkları bilgileri çalıştıkları gazete ve TV’lere taşıyorlar.

Örneğin kimi şike olaylarında adı geçen kişilerin lüks bir lokantada yemek yediklerini polis “istihbaratı” saptıyor. Bir koşu lokantaya giden yetkili polisler şüphelilerin yemekte fotoğraflarını çekiyor.

Polis muhabiri “bu başarıyı” gazetesinde veya TV ekranında ballandırarak anlatıyor.

Dört saat süren yemekte şikeyle ilgili ne konuşulmuş, yok!

Ama yemek fotoğrafı “delil!”

***

Poliste sorgulamanın başladığı ilk gün bir haber yayımlandı.

FB’nin Karabük’ten transfer ettiği, FB’nin şampiyonluğa koştuğu son maçlardan biri olan Karabük karşılaşmasında golcü Emanuel Emenike’nin neden oynamadığını medyamız açıklayıverdi.

Gazeteler Emenike’nin FB’ye transfer olmak, sakatım diye maça çıkmamak karşılığı yüklü para aldığını Emniyet’in üstelik parayı alırken gösteren fotoğraflarla saptadığını haber yaptı.

Medyayı saran bir alışkanlık var: Ne yazık ki gazeteci, mesleğin başlıca kuralı, aldığı bilgiyi doğru mu, değil mi diye araştırmayı, doğrulatmayı gereksiz görüyor.

Yargısız infazdan yakınan medya, yargısız infaz yapıyor. İşte kanıtı:

Karabük futbol takımı yetkilileri Emenike’nin sakat olduğunu kanıtlayan doktor raporu olduğunu açıkladılar, bir.

İki; medya bu futbolcunun tutuklanmasını beklerken... Emenike savcılıktaki sorgusundan sonra serbest bırakıldı.

***

Şike olayları örneğin yeni hükümet ve CHP’nin ant içme boykotu ile ilgili yorum ve beklentileri geri plana attı.

Bakanlar listesini açıklayan RTE’ye, tek bir gazeteci, “Sayın Başbakan, seçimden önce İstanbul’a ikinci Boğaz diye başlayan ve ülkeyi baştan sona saran ‘çılgın projeler!’ açıkladınız. Yeni hükümetiniz bu projeleri dört yılda gerçekleştirebilecek mi veya ne olacak çılgın projelerin akıbeti” diye sormadı.

Tek bir gazeteci, “başkasının kitabından aşırma yaptığı için öğretim üyeliğinden uzaklaştırılan, laik Cumhuriyetin devrinin kapandığını, artık İslamla bütünleşme zamanı geldiğini açıklayan Ömer Dinçer’i inat olsun diye mi veya hangi amaçla Milli Eğitim’in başına getirdiniz” diye de sormadı.

Ant içme boykotuna gelince: CHP yönetiminin dönüş olanakları aradığı yadsınamaz bir gerçek.

Kılıçdaroğlu, “Muhatabımız Çiçek” dediğine göre tutuklu milletvekilleri sorununun çözümünü Meclis Başkanı’na bağlıyor.

Meclis Başkanı ile görüşmeyi “belki” dün yapacaktı. Belki bugün.

Görüşmeden ya soruna çözüm olanağı çıkacak ya da... Kılıçdaroğlu, milletvekillerine söylediği gibi, “boykot kararında sonuna kadar gidecek!”

Yollar yürümekle aşınmaz derler; acaba bu söz politikacılar için geçerli değil mi?