Biri can derdinde, diğeri kupa peşinde… Dolayısıyla, iyi olanın değil, kararlı olup sonuna kadar tutunan tarafın kazanacağı bir maç bu. Bu ruh halinde, tempolu başlıyor maç. Dakika 4’te, Rodrigues’in asisti ile Gomis’in topu ağlara yollaması, büyük avantaj olsa da, Galatasaray’ı rahatlatmıyor. Zira bu aynı zamanda Alanyaspor’un temkinli oyun planını bir kenara bırakıp tüm gücüyle saldırmaya başladığı dakika. 17. dakikaya kadar başrolünde Douglas, Emre ve Fernandes’in olduğu peşpeşe gelişen tehlikeli pozisyonların hepsi onların hanesine yazılıyor ki, Muslera olmasa çok farklı bir skor olacak ilk yarıda. Galatasaray’ın rakibin bu ısrarını kırmak için geliştirmesi gereken formül, Alanyaspor’dan geliyor. Kendi kanadından hızla çıkan Mariano, öyle güzel bir orta yapıyor ki, tamamlayan ve 17. dakikada ikinci golü imzalayan, topu kendi kalesine gönderen Tzavellas oluyor. Ancak tıpkı ilk golde olduğu gibi, bu da Alanyaspor’un maçı bırakmasına değil tam tersine iyice asılmasına yol açıyor.
Tempo değil ısrar
Fernandes, maçın başıdan beri ısrarla kovaladığı golü, 22. dakikada, kendi çabaları ile gelişen bir atakla Galatasaray ağlarına yolluyor. Golden sonra, tempo biraz düşse de ısrar devam ediyor. İki taraf adına da net pozisyonlarla başlayan ikinci yarıda, iki taraf da birbirini hataya zorluyor. Bu yüksek gerilim, Galatasaray’ı ‘çarpıyor’. Serdar Aziz’in Douglas’ı düşürmesiyle kazanılan penaltıyı 60. dakikada Emre ağlara yollayarak skoru eşitliyor. Galatasaray’ın kilitlenmeye başladığı dakikalarda, Fatih Terim; Yasin, Sinan ve Eren’le atak gücünü tazeliyor. Alanyaspor savunmasını yıpratmayı amaçlayan, ‘ya hep ya hiç’ konseptli bu değişikliklerin benzerleri Mesut Bakkal’dan da geliyor. Hocaların satrancını Fatih Terim kazanıyor. Asisti Mariano imzalı gol 82’de Sinan’dan geliyor. Muslera, maça damga vuran isim olurken; temposu asla düşmeyen bu can pazarında gülen taraf liderlik koltuğundan vazgeçmeyen Galatasaray oluyor.
