Gazeteciler en çok mafyanın elinde can verir.

Ve uyuşturucu kartellerinin..

Yoksul ülkelerin, yolsuz ve zengin yöneticilerine çalışan karanlık tetikçilerin elinde..

Ya da zengin ülkelerin yoksul topraklarda çıkardığı stratejik çıkar savaşlarında..

Otokrat rejimlerin katı ideolojilerinin altında..

Köktenci milislerin kanlı palalarıyla..

Hükümetlerin semirtip şişirdiği gözünü kar ve iktidar bürümüş tüccarların aç gözlülüğü ve korkaklığı yüzünden…

Kokulu kuburlara çomak soktukları için..

Haksızlık, adaletsizlik, yasadışılık, suç…Karanlıkta büyüyen ve yayılan her ne varsa ortaya çıksın istedikleri için..

Ölür, gazeteciler..

Şimdi bir mafya babası kendi kanalından kirli parmağını ona buna sallarken,

Ağzımız açık, yüreğimiz kapkara..

Ülke siyasetinin irin, kan ve lağım nehrine ne zaman dönüştüğünü merak ederken..

Şunu anımsayalım..

Gazetecilerin hapiste, basın özgürlüğünün kafeste olduğu bir ülkede meydanı suçlular doldurur..

Gazeteciler halkın gözü, kulağı, vicdanı ve sesidir. 

Bunu kişisel çıkarlarına, uzun vadeli planlarına, şebekelerinin hedeflerine uygun görmeyenler..

En önce basını dönüştürmek, devralmak, susturmak ve yok etmek ister..

Gazeteciler adım adım tasfiye edilir, kovulur, sindirilir, sürgüne yollanır, hapse atılır, dövülür ve öldürülür.

Boşalan yerlere ‘gazeteci’ kılığında dalkavuklar, propagandistler, paragözler, yalan tellaları, çıkarcılar ve her türlü nabza şerbet verenler doldurulur. 

Bu çığırtkan sırtlanlar sürüsü, eğer kalmışsa, bir avuç cesur gazetecinin işini yapmaması için yankı odalarını genişletir, her gerçek haberde ağlak bir feveranla efendileri için mağdurluk devşirir. 

Seyirciler, gerçeklerin yerini yalanlar aldıkça ve bu yalanlar sürekli tekrarlandıkça..

Bu öfke nöbetinin, bu dinmez kinin ve güç saplantısının habercilik olduğunu sanmaya başlar. 

Yalan ve propaganda günün ‘gerçeklerine’ dönüşür.

Sentetik gündem tek elden kasıtlı biçimde yaratılır. 

O gerçekleri sorgulayanlar adaletin, siyasetin ve maliyenin muazzam heybetini anında enselerinde hisseder..

Tam da bu yüzden ancak ‘onlardan biri’ itiraflarda bulunmaya başlayınca yalandan inşa edilen sahte gerçeklerin yıkımını izlemek için on milyonlar koşar. 

Bugün bir gazetecinin bir siyaset adamına ‘soru sorması’ aşırı cesur görülen bir hareketse eğer..

Ve bunu yapabilmek için mafyanın medyasına ihtiyaç duyuluyorsa..

Gazeteciler susturucuyla yok edilmesin diye her şeyi derhal sıfırlamalı..

Haberlerin sahte, soruların çanak olmadığı, gazetecilerin para, imtiyaz ve güç için kalemlerini satamayacakları yeni bir medyanın kurulmasının zamanı geldi.. 

Çünkü ancak gerçek gazetecilerle halkın kararmış vicdanı aklanarak, adalet isteyen sesi yeniden nefes bulabilir.