Japonya’nın kiraz çiçekleriyle kaplı parkları, çiçek basmış ağaçların çevrelediği yolları hâlâ aklımda. Ama şimdi bir kez daha ‘kirazlar’ lakaplı AFC Bournemouth’un Premier Lig’e çıkma başarısının ardından hatırladım kirazlar ağaçlarını ve o güzelim çiçeklerini.
Bournemouth zaten çiçeği bol bir küçük şehir. Kentin canlandırıcı unsuru 7 yıl gibi çok kısa bir sürede gösterdiği büyük başarıyla en alt liglerden Premier Lig’e kadar yükselen futbol takımları.
Gerçi her şehirde olduğu gibi Bournemuth’ta da futbol her zaman çok popülerdi. Hatta ben alt kümelerde Fulham’ın peşinde dolaşırken yaklaşık 17 yıl önce filan yolum Bournemouht’un o küçük ve şirin stadına da düşmüştü. Güç bela bulduğumuz biletle stada girdiğimi bugün gibi hatırlıyorum.

Acımadılar
Bournemouth’un inanılmaz başarısının bizim için başka bir önemi daha var. 2008’de kulüp ‘4 milyon Sterling’cik’ borcunu ödeyemediği için kayyuma devredilmiş ve iki kez 10 ve 17 puanı silinmişti. Birkaç sahip değiştirdikten sonra doğru yol bulundu ve yeniden yapılanarak 4. kümeden en üst seviyeye çıktı. Yani İngiltere’de futbolu yönetenler, acımadan neşteri derin vurmuş belki de bu sayede Bournemouth’a böyle bir peri masalı yazma fırsatını vermişlerdi.
“Bournemouth zaten küçük bir kulüp,
güçleri ona yetmiş” demeyin. İskoçya futbolunun simge adı Glasgow Rangers’ın da kötü yönetim yüzünden 4 küme düşürülüşünü hatırlayın.

Halı altı her derde deva
Bir de bize bakalım. Gideri gelirine denk olan kulüplerimiz parmakla sayılıyor. Birçok kulübe Avrupa yasağı geliyor aldıran yok. En büyük kulüplerimizden birinin yöneticisi futbolculara ricayla ‘alacağımız yoktur’ belgesi imzalattırarak FIFA lisansı aldıklarını söylüyor, herkes olağan karşılıyor.
Demirören başkanlığı döneminde, evrakta sahtecilik yaparak lisans alındığı için Beşiktaş’a 2 yıl yasak geliyor, bir yılı uygulanıyor.
Bir başka büyük kulüp yine UEFA’dan ceza alıyor, yöneticilerinden ikisi şikeye teşebbüsten TFF tarafından cezalandırılıyor,
o da unutuluyor, unutturuluyor.
Kısacası, siyasetçilerin kayırmasıyla, devletin açıktan desteğiyle, umursamazlıkla, unutturmakla, pişkinlikle, sıkışınca karşı saldırıyla bütün bu çürüme halının altına süpürülüyor. Tek kaygı devran dönsün, rant düzeni sürsün.
Sonra da futbolun değerinden dem vuruluyor uzun uzun. Belki o da sadece Süper Lig’deki para rakamsal olarak arttı ama değeri arttı mı bizim Süper Lig’in? Adalet duygusu, sisteme olan güven, dolayısıyla futbolseverin manevi tatmini arttı mı? Ne gezer, şampiyonluğa oynayan takımların da tribünleri boş.

Şampiyon kim?
Artık ayyuka çıkmış sorunların üzerini örterek çürümüş bir sistem yarattığınızın farkında mısınız? Futbolun kalitesinin her yıl bir önceki yılı aratması, Avrupa’da ve Dünya’da futbolumuzun seviyemizin giderek düşmesi, taraftarın tribünleri terk etmesi, devlet kurumları dışındaki sponsorların kaçması, bunun en büyük göstergeleri değil mi? Boşverin bunları… “Şampiyon kim olacak” sorusunu günlerce tartışmak daha eğlenceli. Hem bakın, bunalıma düşenin saç modelini değiştirmesi gibi Şampiyonluk Kupası’nı da değiştirdik. İşte size konuşulacak bir konu daha…