Fenerbahçe, Trabzonspor maçı için Antalya’dan dönmeyerek yine bu kentte kampa girmiş, Ersun Yanal’la yol ayrımı da kamp yapılan otelin toplantı salonunda gerçekleşmişti. Bunu bazılarınız bilmiyor olabilir. Alınan karar Ali Koç-Ersun Yanal görüşmesinden çıkmadı. Başkan Koç görüşmede yaşananları İstanbul’dan telefonla takip etti. İş bitmiş, defter kapanmıştı. Peki sonrası? Sonrası tam bir komedi. Yöneticiler, Yanal’dan Trabzon maçına takımın başında sahaya çıkmasını istiyor. Yahu gönderdiğiniz birine böyle teklifi nasıl yaparsınız. İşin başka boyutu Yanal’ın bu görevi kabul etmesi. Keşke Yanal bu teklifi kabul etmeseydi. Aynı gün içinde dahası var. F.Bahçe kamp yaptığı otelin tesislerinde idmana çıkıyor. Yanal da eşofmanını giyip saha kenarında yerini alıyor ve çalışmayı yönetiyor. İdman bitiyor, toplu fotoğraf çektiriliyor, bu fotoğrafta Ersun Yanal yer almıyor. F.Bahçe resmi sitesinden idman haberi geliyor. Haberin içeriğine bakın: “Takımımız Trabzonspor maçının hazırlıklarını teknik direktörümüz Ersun Yanal yönetiminde tamamladı”. Pes vallahi. Hakikaten pes. Böyle bir durum bugüne kadar ne F.Bahçe tarihinde ne Türkiye’de başka bir kulüpte ne de dünyada yaşandı. Altyapılarda o kadar hocanız varken birini getiremediniz mi? Ersun Yanal F.Bahçe’de dağıldı bunu anlarım da başkana ve yöneticilere soruyorum sizlere ne oldu? Bana öyle geliyor ki şu an yaptıklarınızla sizler de dağılmışa benziyorsunuz. 1.5 yılda 30’a yakın transfer, üç teknik adam, bir sportif direktör, bir de altyapı sorumlusu gönderildi. Elde ne var? Şimdi yeni teknik direktör aranıyor. Takım da yeni dönemde sil baştan olacakmış. Bu kaçıncı sil baştan? Madem değişim söz konusu, başkan işe yönetimini değiştirerek başlamalı. İki kişiyle (Ali Koç-Semih Özsoy) işler yürümez. Koç, “Tek başıma yeterim” diyorsa bilemem. Ancak F.Bahçe’nin kurtuluşu tek kişiyle imkânsız. 

Kupada yarıfinal maçları çift ayaklı tamam ama rövanş neden 50 gün sonra? Neyi doğru yapıyoruz ki? Falette talihsiz bir sakatlık geçirdi. Tam lazımken. Futbolda bunlar var. Trabzon tribünlerindeki seyirci sayısı 30 bini aştı. Güzel tabii. Seyirci her zaman önemli faktör. Ünal Karaman’ın yerine geçen Hüseyin Çimşir başarılı bir grafik çiziyor. Bu kadarını beklemiyordum. Genç hocalara her zaman ihtiyacımız var. Maç içinde sakatlıklar ayyuka çıktı. Ortada sert bir mücadele de yoktu ama. Trabzon tarafında da Ndiaye oyunu terk etti. Mücadelenin ilkyarısında gol sesinin çıkmaması iki tarafın daha çok orta bölgede oynamaları. Hiç mi kale önlerinde pozisyon olmadı? Oldu. Toplam sayı bir elin parmaklarını geçmez. Belki o kadar bile değil.

Trabzonlu Sörloth beğendiğim bir isim. Her eve lazım. Yine attı golünü. F.Bahçe savunmasının hatası affedilemez. Bizler alıştık bu hataları görmeye. Sonra Novak skoru ikiye taşıdı. Ah Ersun Hoca ah. Gider ayak yine kahrettin milyonlarca F.Bahçeliyi. Ne olurdu Zajc ve Ferdi ile başlasaydın. Bu çocuklar zor günlerde sana maç kazandırdı. Kıymetlerini hiç bilmedin. Muriç’in golü F.Bahçe adına bir umut. Rövanş Kadıköy’de çok çetin geçecek gibi.