Sırasıyla Kayseri, Bursa, Krasnodar ve Kasımpaşa maçları... Söylenecek fazla bir şey yok. Çünkü yazdık yazacaklarımızı. Anlattık olup bitenleri. Dünü bekledik. “Acaba ne olacak” diye. Teknik kadronun, futbolcuların maça motivasyonları benim için önemliydi? Çünkü düne kadar motivasyon eksikliği olduğunu gördüm. Futbolcu da kendi kendisini motive edebilir. Maça iyi hazırlanmaz, oyunun içinde olmazsa takımın altına dinamit koymuş gibi olur. Böyleleri bizim futbolumuzun içinde çok. Örneğin Fenerbahçe’de şu anda ayrı dünyaların içinde olan o kadar çok topçu var ki.

Rakip sıradan değildi
Rusya’da kaybedilen maçtan sonra tur bazıları için kolay görünse de ben aynı fikirde değildim. İzlediğim Krasnodar öyle sıradan bir ekip değil. Daha ligleri başlamadı, Fenerbahçe karşısına hazırlıksız çıkmalarına karşın nasıl oynadıklarını, nasıl mücadele ettiklerini gördük. Şans faktörü de o gün bizim yanımızdaydı. Futbolda şans önemlidir. Skor iki, üç farklı da olabilirdi. Sarı-Lacivertlilerin Avrupa kupalarındaki en parlak dönemi teknik direktör Zico’yla olmuştur. Zico, Fenerbahçe’yi çeyrek finale çıkarmış, ancak Brezilyalı aynı sezon kulüp tarafından gönderilmişti. Fenerbahçe, hoca ve futbolcu “kıyım”larını sever. Kaç teknik adam, kaç futbolcu geldi bu kulübe? Son yıllarda takımın başına geçen çalıştırıcılar beklentilerin farkında olmayan isimler. Oyuncular arasında da yıldız olarak gelenlerin balonları çabuk söndü, hele bazılarını kulüp satmaya kalktı, alıcıları çıkmadı. İşte Fenerbahçe böyle bir kulüp oldu. Rövanş öncesi takımın performansı kötü de olsa hep iyi şeyler düşünmeye gayret ettim. Fenerbahçeli olarak Fenerbahçe’nin kazanmasını arzuladım. Uzun süredir Kadıköy’de sessizlik vardı. Taraftar başı önde terkediyordu stadı. Kara bulutların kalkmasını, ortamın “karnaval”a dönüşmesini istedim. Kötüyü ise aklıma hiç sokmadım. Ama yine olmadı.

F.Bahçe gibi oynamadı
İyi başladığımız mücadelede erken yediğimiz gol tamamiyle basit bir pas hatasından geldi. Bu maçlar hata kaldırmaz, yapmayacaksın. Kaleci Volkan skor 1-0 iken karşı karşıya rakibinin topunu çelmese belki de maç 19. dakikada bitecekti. Fenerbahçe yine Fenerbahçe gibi oynamadı. Tribün desteği zaman zaman futbolcuları gaza getirdi hepsi o kadar. Rakip sahanın her yerine hâkimdi. Sarı-Lacivertlilerin yan pas illeti, saç baş yoldurdu. Krasnodar kalesine attığımız gol karambol golüydü. Yine pozisyonumuz olmadı. Pozisyon yokken şutumuz nasıl olacak? Zayıf kaldık, başaramadık. Veda ettik. Avrupa defteri kapandı, üzülmedik mi üzüldük. Şimdi olacakları bekleyelim. Tepkiler geceden başladı bile..