Terzi söküğünü dikemez derler ya... Gazeteciler de toplumun onca derdini dile getirirler ama, kendi sorunlarını çözmek için bir araya gelmekte zorlanırlar.

Karşı karşıya kaldıkları tehdit, gazetecilerin de geniş bir yelpazede bir araya gelmesini ve ortak çaba üretmesini sağladı.

Son dönemde mesleğimizle ilgili en güzel gelişme bu.

Birleşmiş halk yenilmez diye evrensel bir tanım vardır. Bu söz her mesleğe uyarlanabilir. Bu anlamda gazetecilerin bir araya gelmesi, hatta birlikteliğini büyüterek sürdürmesi basın özgürlüğünün önündeki engellerin kaldırılması açısından çok önemli.

Gazetecilere Özgürlük Platformu (GÖP) geçen yıl 20’ye yakın meslek örgütünü bir araya getirdiğinde sevincini paylaşmış, kalıcı olmasını dilemiştim.

3 Mayıs Dünya Gazetecilere Özgürlük Günü’nde bu beraberliğin 3 haneli rakamlara ulaştığını yine aynı sevinçle öğrendim. Bu zemin, basın özgürlüğünün önündeki engellerin kaldırılması mücadelesinde sonuç alıcı olabilir. Zira sadece Türk Ceza Yasası’nda basın özgürlüğünü kısıtlayan 20’den fazla madde var.

***

Bu yıl Gazetecilere Özgürlük Günü aynı adla kongreye dönüştürüldü. Kongre bir anlamda uluslararası nitelik kazandı. Yapılan konuşmalar, Türkiye’de basına yönelik kısıtlamaların ülke sınırlarının dışından da duyulmaya başlandığını gösteriyor.

Geç de olsa önemli.

Dünya Basın Konseyleri Birliği Genel Sekreteri Chris Conybeare, “Türk medyası eski karanlık günlerine döndü” diyor.

Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü’nden Johann Bihr, “Türkiye’de yargı paranoyak halde” diyor.

Uluslararası Özgürlükler Evi, basın özgürlüğü sıralamasında 196 ülke arasında Türkiye’yi 112. sıraya koyuyor.

Uluslararası kategorimiz şu:

Yarı özgür!

Yeri geldiğinde Türkiye ile ilgili yorumları öne çıkarıp “Dünyada model ülke olduk” diyen hükümet temsilcileri bu rakamlar ve değerlendirmeler karşısında suskun.

***

Kongre sonrasında bir grup meslektaşımız halen Silivri’de tutuklu bulunan 15 gazeteciyi ziyaret etti.

Mahpus için ziyaret, yarım tahliye demek. Böylesi toplu ziyarete ilk kez izin veriliyor. Adalet Bakanlığı’nın verdiği bu tür özel izinlerde en çok 4 kişilik bir heyetle görüşebildik.

Basın Enstitüsü Başkanı Ferai Tınç, Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) Başkanı Ercan İpekçi, Türkiye Gazeteciler Federasyonu Genel Başkanı Atilla Sertel, G-9 Dönem Sözcüsü Doğan Tılıç, Parlamento Muhabirleri Derneği Başkanı Göksel Bozkurt, Ankara Gazeteciler Cemiyeti Başkan Yardımcısı Ümit Gürtuna, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Genel Sekreteri Sibel Güneş, Basın Konseyi Genel Sekreteri Av. Hasan Sınar, yazar Atilla Özşener, TGS avukatı Meliha Selvi’den kurulu heyeti bir arada görünce, nerede olduğumu unuttum!

Bu birlikteliğe uzaktan bakan meslek kuruluşlarımızın da yaklaşmasını dilerim. Meslek dayanışması hangi düşünceden olursa olsun, tüm gazeteciler ve toplumun bilgi alma hakkı için önemli bir kazanım.

Meslektaşlarımızla dar zamanda, heyecan ve coşkuyla sohbet ederken birleştiğimiz başlıca konu şu oldu:

Herkes için özgürlük!