Geçmişte ordudan vazife kazası sonucu üsteğmen olarak malulen gazi edilişim beni çok üzdü. Çok zor günler geçirdim. Yaşadığım felç ile zorlukları önlemek adına bana müdahale eden, beyin ameliyatı yapan rahmetli Z.Ayhan Uygur ve gayretleri çok önemliydi. Dinamosu hareket ile spor olan nefes alma gayretim, daha sonra sevdiğim futbola dönme ve ölüme adeta meydan okuma  şansı verdi. Bu kader sayabileceğim günlerde ilk oğlumu kaybettim! Ama hayata tutunma gayretimi belgelemek için TFF’nin antrenör kurslarına katılma sürecim, taksi şoförlüğümle lisede ücretli beden eğitimi öğretmenliğim iç içeydi. 

Mesleğe yöneldim

Teknik direktör kursları sürecinde en büyük şansım futbol dünyasının içini tanımak ve bana kısa süre hocalık yapan, görev veren taktik hocamız S.Hamdi Tüzün’le tanışmak oldu. Onun görevine son verildiği an istifa ettim ve kulüpten ayrıldım. O döndü ben dönmedim! O dönemde teknik adamların ulaşılmazları G.Tekin Onay, Tamer Güney, Metin Türel, meslek büyüğüm D.Andaç ve birkaç gün önce kaybettiğimiz Teoman Yamanlar idi. Bu ailenin içine girmek benim yeni hayatımın kilidi oldu. Her şeyi kenara koyup mesleğe yönelme ve cesaret göstererek haddimi bilmeme yardımcı önemli unsur 1975’ten sonra Beşiktaş’ta resmileşti. Küçük yaştaki gençlerle çalışma, eğitim, araştırma ve kurslara, yurt dışı seminerlere katılma mücadeleme en büyük destek Cumhuriyet Gazetesi Spor Servisi Müdürü Abdülkadir Yücelman’ın bana yazma şansı vermesi olmuştur. Bu anlamda rahmetli Yücelman’a, E.Arıpınar ve çocukluk arkadaşım Hüseyin Öztunç’a minnettarım. Yabancı ülkelerde futbol eğitimimde Bobby Robson, D.Kramer, Hedergoot, Derwall, Piontek, Veselinovic, Stankovic, Lobanovski ve Köln Akademisi kursları önemlidir. 

Eğitime dönelim

Aslında ben ve mücadelem bir boşluğu doldurdu spor dünyasında. Ben para ve imkân için değil gençlere futbol eğitimi için vardım. Öğrendiğim tek gerçek şu oldu: Çalış, iste ve eğit gençleri! Hepsi sana dönecektir başarı olarak. Öyle oldu. Milli takımlara kadar yükselen daha sonra F.Bahçe, Antalyaspor başarılarım, acımasız ihanetler ve G.Saray’a imzamı engelleyenler utanmadılar! Sarıyer, Güngören, Kartalspor, Eyüpspor için hayatımı hiçe sayan duruşum, Kocaelispor gibi çıkışlarım ve ülke futbolu adına yeniden yazılan yalanların gerçeklerden koparılması belli ki emek, örf, adetlerimize uygun olmayan acı sonlar bana yapılanlar, en güvendiğin kişilerin yanlışları doğallaşmış! Son hatırlatmam gençlerin ve bizim futbolumuzun kurtarılma umudumdur. Saygı ve sevginin, doğru futbol eğitiminin olmadığı hiçbir yerde bu gerçekleşemez. Para biter saygı, sevgi ve umutlar yeşerir! Yeter ki kendi futbol eğitimimize dönelim.