İddiasını kaybetmiş, çalkalanmaktan artık yorulmuş G.Saray’ın, sezonun olası şampiyonu ve yıldızlı pekiyilerinin sahibi Trabzonspor karşısında nasıl bir oyun sergileyeceği merak konusu. G.Saray, seyircisinden futbolcusuna çok uzun zaman sonra, sahaya ‘G.Saray gibi’ çıkıp G.Saray gibi oynayarak gideriyor bu merakı. Sarı-Kırmızılı takımda en büyük (ve doğru) değişiklik İsmail’in yerine kaleyi Fatih’in devralması. Torrent’in oyunu defans hattından başlatan 4-2-3-1’lik taktik dizilişi ve sahadaki futbolcuların tutkulu futbolu ilk düdükten itibaren sahanın hakimi yapıyor ev sahibini. Trabzonspor’a gelince. Onlar da artık ustalaştıkları taktikle ve kadroyla çıkıyorlar sahaya. Ancak biraz daha tutuk ve temkinli bir futbol sergiliyor, kendi sahalarında kalmayı tercih ediyorlar. Onların bu durgunluğu, G.Saray’ın kararlı futboluyla birleşince, presin, pozisyonların ve kurulan baskı sonucu elde edilen penaltıyla 31. dakikada Cicaldau’nun ayağından ağları bulan golün sahibi G.Saray oluyor. 

Abdullah Avcı, ikinci yarıya tedbirlerini alarak başlıyor. Savunma ve orta sahaya gelen takviye ve oyunu G.Saray’ın sahasına yığma kararlılığı hızlı sonuç veriyor. Onların kurduğu ısrarcı baskı, biraz daha temkinli oynamaya başlayan G.Saray’ın ileri gitmesini zorlaştırıyor. Özetle ilk yarıdaki tablodaki roller değişiyor. G.Saray 70’ten itibaren oyuna dengeyi getiriyor. İki tarafın birbirine eş değer baskısı, pozisyonu az ama mücadelesi yüksek bir oyun olarak yansıyor sahaya. 84’te Marcao’nun hatasını Bakasetas affetmiyor ve takip ettiği topu ağlara yolluyor. Dengeyi Taylan bozuyor. Yaptığı hatayı istim üzerindeki Visca affetmiyor. G.Saray ilk yarıda kendi yaptığını, ikinci yarıda kendi bozuyor. En tepeden tırnağa öylesi bir beceriksizlik ki bu, tüm camianın kalbi ağrıyor!