Buz gibi havada Osmanlıspor’un sahasına konuk olan UEFA sillesini yemiş Galatasaray, ‘bir teselli ver’ diyerek çıkıyor sahaya. Amaç tabii ki zirveden kopmamak. Oyun hızlı başlıyor: Semih’in sakatlanıp çıktığı 15. dakikaya kadar 4-1-4-1 gibi riskli bir diziliş denemesine rağmen rakibi epey zorluyor hatta Sneijder’in bir topu direkten dönüyor G.Saray adına. Ama malum, ‘hiçbir şeyden çekmedi bu takım, savunmasından çektiği kadar! Hatta puanlarca geriden gelmesinden bile o kadar müteessir değildi…’ diye özetlenecek şekilde 20’de hızlı gelen Osmanlıspor’un Umar’la bulduğu gole engel olamıyor.

Kaçan fırsatlar
Osmanlıspor, disiplinli 4-2-3-1’iyle daha çok G.Saray’ın oyununu bozmaya, hızlı adamlarıyla da bozduğu oyunu avantajına çevirmeye çalışadursun; G.Saray, ceza sahası dışından güzel bir vuruşla Burak’ın golüyle eşitliği yakalıyor. Gelen gol, Osmanlıspor üzerinde kamçı etkisi yapıyor. Peşpeşe geliştirdikleri pozisyonlarda; savunmanın bir hattı müdafaa değil sathı müdafaa olduğunu bir türlü idrak edememiş G.Saray karşısında öyle fırsatlar kaçırıyor ki kaleyi adeta melekler koruyor! 43’te Sinan’ın sağdan çevirdiği topu Sneijder mükemmel bir şutla ağlara yollayıp moralleri kanatlandırıyor.

Savunma ilgiyle izlerken
Ama G.Sarayl bu! Artık karakteri haline gelen ‘maharetini’ gösteriyor ve 1 dakika sonra Aminu’nun golü skoru eşitliyor. 51’de tüm G.Saray savunması ‘ilgiyle izlerken!!!’ Musa, kornerden gelen topu önce direğe, dönen topu da 3. denemede ağlara yolluyor. Golden sonra iki taraf adına da pozisyonsuz ve ortalama bir çabayla devam ediyor oyun. ‘Zirveden kopmama’ derdindeki G.Saray, tam 5 ay sonra Osmanlıspor’a bir 3 puan daha bırakırken anlaşılıyor ki hoca, transfer falan nafile. Bu yara kronik ve ne yazık ki artık tedavisi güç şekilde nasır bağlıyor!