Buz gibi bir hava vardı Beşiktaş Vodafone Arena’da. Özellikle biz tribünde oturanlar için.
Mart da geçmişti ama…
Bu yüzden mi bilemem çok hareketli, mücadeleli başladı karşılaşma. Öyle ya duran donardı bu havada.
Bundan böyle hiçbir maç kolay değildi aslında.
Gençlerbirliği de çok konsantre çok dikkatliydi Beşiktaş’a karşı. Presli biraz da sert başladı. Bu da Beşiktaş’ın istediği ritmi yakalamasını engelledi. Dakikalar da daha çok orta alan mücadelesi şeklinde geçiyordu. Beşiktaş’ın bir de sertlikle ve gerginlikle mücadele etmesi gerekiyordu. Gençlerbirliği Teknik Direktörü de durumu yatıştıracağına olaylara körükle gidiyordu nedense. Hakem ise sahada futbolun akışkan oynanabilmesi için gerekli uyarıları futbolculara yapmakta yetersiz kalınca gereksiz faullerle oyunu kesince bir kör döğüşü çıktı ortaya. Beşiktaşlı oyuncuların da kenar yönetiminin de bu tablo karşısında sakin olması gerekiyordu.
Oldular da. İlk yarının sonlarına doğru daha organize ataklarla rakip kaleye yüklenmeye başladılar. Bunun sonucunu da Oğuzhan’ın ayağından kazandıkları golle aldılar. Bu arada net bir pozisyonu engelleyen kaleci Fabri’nin golden biraz önce sakatlanması şanssızlıktı Siyah-Beyazlılar için.
İkinci gol gelmezse Beşiktaş’a rahat yoktu. O rahatı 60’ta Talisca attığı harika frikik golüyle sağladı. Talisca’nın savunma zaaflarına rağmen niye sahada olduğunun da kanıtıydı bu gol. Taraftar daha da coştu. Gençler’in direnci kırıldı. Pozisyonlar ardı ardına gelmeye başladı. Quaresma 69’da karşı karşıya öyle bir pozisyon harcadı ki. Sonra 73’te de Cenk. Sonra daha neler neler… Son noktayı Babel golleri üçleyerek koydu.
Ve Kartal iki haftanın ardından üç puanla tanışırken en yakın rakibiyle arasındaki puan farkını beşe çıkarmış oldu.
Trabzon maçının öncesinde büyük moral…