Yerli olsun yabancı olsun teknik direktör ve futbolculara çuval dolusu Avrolar ödeniyor. Sadece bir tanesi, bir devlet memurunun 25 yılda aldığının birkaç katını, bir senede alıyor. Niye ödeniyor bu paralar? İyi oynasınlar, iyi yönetsinler ve takım şampiyon olsun diye. Görevleri bu olduğu halde bunu yerine getirenleri neden ilahlaştırıyoruz. Alaturkalık. Hatta küçüklük duygusu. Başka ülkelerde böyle mi? Hiç sanmıyorum.

İşte Aykut’un durumu: Geçen yıl Alex ile ikisinin hiç haketmedikleri halde, Fenerbahçe’den dışlanması gündemdeydi. Kıl payı kurtuldular. Aziz Yıldırım ve şartlar yardım etti. Bugün ise ikisi de tek tabanca. O gün onları yerden yere vuranlar, bugün onları ilâhlaştırıyorlar. Neredeyse eteklerini öpecekler. Peki her ikisi de o günkü insanlar değil mi? Nedir bu dengesizlik? O günkü de yanlış, bugünkü de. Hep söylerim; insanlar ya yerin dibine batırılıyor ya da göklere çıkartılıyor. İkisinin ortası pek yok. Tam anlamı ile değer yargılarımızın yanılması. Sanırım yönetim kurulu da taraftardan ve basından farklı davranmıyorlar. Ama bana göre; aslında bugün Aykut’un öne çıkartılması biraz da işlerine geliyor. Aykut’un görevi, işin teknik yönüdür. Herkesin de kendisinin de bunu bilmesi ve değerlendirmelerini de ona göre yapması gerekir. Aykut’tan beklenti teknik yönde olmalıdır. Oysa Aykut, son günlerde bu görevinin dışına çıktı. Kulübün siyaseti, mali ve sosyal durumu ve Aziz Yıldırım hakkındaki beyanatı tartışılmaya başlandı. Aykut’un megalomaniye doğru gidişi toplumda spekülasyon konusu oldu. Hepimizin bildiği gibi, Aykut şöhret merdivenlerini çok kısa zamanda ve hızla çıktı. Bilirsiniz, genel bir kanı vardır. Hızla yükselmenin düşüşü de hızlı olur diye. Örnekleri de çoktur. Umarım, Aykut aynı duruma girmez. Çünkü, Aykut’un hem insani tarafını hem de teknik adamlık yönünü beğenir ve takdir ederim. Bu ülkede her zaman o ve onun gibiler tercihimdir. Zarar görsün istemem. Aykut’a değerli şairimiz Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiirindeki ifadeyi söylemek geldi içimden. Ne diyor? “Geç fark ettim taşın sert olduğunu..Su insanı boğar, ateş yakarmış..” Umarım, Aykut, bunları anlamakta gecikmez. Biraz daha dikkatli davranmasında yarar var..

***

Nereden nereye geldik. İnsanlar, depremden, felaketlerden rant sağlamaya başladı. Sanki bu tür olayları dört gözle bekliyorlar gibi. Aziz Yıldırım aklıma geliyor. Zamanında ona karşı olanlar şimdi yanında gibi Metris’in etrafında dolaşıp, ağlayıp sızlıyorlar. Dışarıdan birtakım kimseler ile ilgili bilgi aktarımını sağlıyorlar. Amaç ne? Aziz Yıldırım aramıza döndüğünde rant sağlamak..