Fenerbahçe’nin pazar gününe denk gelen her maçı öncesi evden çıkar, erkenden Kadıköy’ün yolunu tutarım. Burada gün ışığıyla birlikte hareketlilik başlar. Moda-Yoğurtcu Parkı arasındaki güzergâhda sabah yürüyüşleri yapılır, kulübün genç yelkencileri denize açılır, balıkçılar teknelerinin başında olur, bazıları akşamdan kalmadırlar, yüzleri belli eder, kimileri ağlarını yeniler, olta takımlarını gözden geçirir. Yine Yoğurtcu Parkı’nda bulunan tenis kortunda genci, yaşlısı heyecanlı maçlar yaparlar, büyük kitle nefeslerini tutarak izler, öğle saatlerine doğru hareketlilik artar, kafeler dolup taşmaya başlar, yeni besteler çalışılır. Altıyol merkezdir, çoğunluk burada randevulaşır. Yani meşhur Boğa’nın önünde... Ufak çocuklar, elindeki darbukalarla dolaşıp hem insanları eğlendirir hem de bahşiş toplar. Fenerium izdiham yeridir, zor girilir, çıkılır. Ürünler göz kamaştırır, hepsini almak istersiniz ama kesenize göre hareket edersiniz. Kurbağalı derenin etrafında akşam saatlerine doğru mangallar yakılır, et kokuları çevreyi sarar, mangalların başı dolup taşar, herkes içeceğinde serbesttir. Gruplar toplanır, liderler konuşma yapar, bileti olup olmayan sorulur, olmayanlara bilet temin edilir. Stat dönercisini bilmeyen yoktur, önünde uzun kuyruklar oluşur, yiyen bir kez daha yemek için neredeyse sıraya girer, o kadar güzeldir. Kombinesi olanlar son dakikayı bekler, açık tribünler (Migros-Türk Telekom) erkenden dolar. Karaborsacılar eksiz olmaz, önüne geçilemedi, geçilemez de. Saracoğlu’nda çoşku bambaşkadır, taraftar hiç susmaz, hep ayaktadır. Bu birkaç maçlık değil, uzun maratona yayılır. Dün gece de öyleydi. Her yer dolup taştı. Peki perşembe gecesi ne olacak? Avrupa’da önemli avataj yakalamışsın, rövanşta desteğe ihtiyaç çok ama o taraftar maalesef tribünde olmayacak. Oldu mu şimdi?.. Birileri var, bazılarının dolduruşuna geliyor, hiç yakışık almayan bir durum, yazıktır. Zararı hep F.Bahçe Kulübü görüyor. Sonra da ortaya çıkıp neden transfer yapmıyorsunuz diye hesap soranlar oluyor. 3 Temmuz sürecinde yaşananlar ortada. O gün neyse bugün de aynısı olmalıydı. Düşmanların çoğalması neden, niçin? Üstüne üstlük herşey yolunda giderken...

***

Fenerbahçe perşembe gecesi zor bir maç oynuyor, aynı gece sabaha karşı dönüş yapıyor, futbolcular uçaktan inerken gözlerini açamıyor. Yorgun ve uykusuzlar. Cuma, cumartesi idman, pazar Bursaspor maçı. Yani dinlenme hemen hemen hiç yok. Bu adaletli bir iş değil. 4 gün sonra yine Plzen’le hayâti bir maç oynanacak. Unutulmasın ki futbolcu da insandır, hepsinin aileleri var. Lig oyna, Avrupa oyna, kupa oyna... Gün gelir vücut metabolizması iflas eder. Yine de helal olsun Sarı - Lacivertlilere... Şu ana kadar ne şikayet ne de pes edenini gördüm. Hep aynı randıman mı, tabii ki değil.

***

Başlangıçta gol yemek Fenerbahçe’de artık bir alışkanlık oldu. Henüz 2. dakikaydı orta alanda yapılan top kaybı, Sestak, Volkan’ı mağlup ediyor. Şok gol. Olabilir. İnanılmaz destek var tribünlerden. Tek iş kalıyor o da gol atmak. Emre harika bir vuruşla fileleri havalandırıyor. Takım ne kadar yorgun olursa olsun, basan, mücadele eden, koşan Fenerbahçe 11’i görüyorum. Bursalı oyuncuları da çizip bir kenara atmayalım. Belli ki puan için gelmişler. 3 kulvarda yarışmak kolay değil. Ligin telafisi olur ama UEFA Avrupa Ligi’nin asla. Emre’nin sakatlanıp çıkması şanssızlık. Bir o kadar da kan kaybı.

İlk bölümde seyir zevki güzel bir maç izledik. Top öyle kalecilere dönüp filan oynanmadı. Fenerbahçe soyunma odasına önde giden taraf olabilirdi. Ancak biraz Carson, biraz da futbolcuların beceriksizliği bunu engelledi. Meireles’in attığı 2. gol tartışılabilir. Bana göre faul kokuyordu. Yardımcı hakem de orta sahaya koşmadı. Tolga Özkalfa’nın kararı ise goldü. Gecenin kapanışını Kuyt yaptı derken sahneye Sow çıktı ve skoru 4-1’e getirdi. Fenerbahçe için haklı bir galibiyet, Plzen maçı öncesi büyük moral.