Umudun Tükenişi

Besnik Hasi, 3-1’lik Charleroi yenilgisi sonrası futbolcularını fena haşlamıştı kötü oyunlarından dolayı. Bu sonuçla, haftalar sonra Anderlecht liderlik koltuğunu da C.Brugge’e kaptırdı. Kosovalı hoca, alt yapıda beraber çalıştığı ve bu sezon çoğuna şans verdiği gençlere, yüklenmekte haklı. Ama dün gece bu yükleniş, Vanden Stock Stadı’nda Anderlecht’in genç yıldızlarına nasıl yansıyacak doğrusu merak ediyordum. Evet, Galatasaray önüne çıkacak kadroya baktığımda Hasi, genç oyuncularının (Praet, İ.Conte, Tielemans, Acheampong) hiç birine kesik atmamıştı ve özetle Charleroi 11’nden sadece Kljestan’ın yerine Defour vardı...
Bizim tarafa döndüğümüzde Prandelli, kendine has özelliğini(!) yine gösterdi. Trabzon hezimetinin savunması, Chedjou dışında değişime uğramıştı. Hazırlık alanı da Selçuk-Melo dışında öyle; yalnızca Burak yerinde duruyordu... Ha, doğrusunu yazmam gerekirse, istemeden de olsa Prandelli aslolan ekibi (dün akşamki 11 Hamit dışında devamlı yan yana oynasa, en azından ligde iyi neticeler alır, zirveye dört elle sarılır) sahaya sürdü. Az önce parantez içinde yazdığım şu, Anderlecht kötü bir ilk yarı oynarken; tek güvenceleri olan Vanden Borre de Bruma’nın kıskacına girince, Hamit’in kulvarına yöneldiler. Tüm atakları da buradan geldi. Onlar kötü oynadıkça, biz de onlara eşlik ediyorduk. Gol atağı göremedik desek yeridir.
Defour’un direkleri yalayan vuruşu dışında, Mbemba’nın defans hatamızdan faydalandığı kafa golü; bizi moralsiz soyunma odasına gönderdi... Hiç umudum yoktu 2. yarı için. Anderlecht’in kötü oyunu, ikinci yarı da devam ede gelince, en azından rakibi 3. bölgede rahatsız etmeye başladık. Hamit, Selçuk, Burak’la yoklama çektik. Yoklamayla olmuyor; gol çekmek şart. Burak 76’da tabelayı değiştirse, umutlanacağız. Ama takımın kaptanı her şeyi alt üst ediyor. Gereksiz kırmızıyla (lütfen, rica ediyorum. Bu Selçuk’u en 1 ay formadan uzak tutun. Forma hak edene verilir. Sen bu futbolunla hak etmiyorsun) umutları tüketiyor. Tüketmekle kalmıyor, Avrupa defteri de resmen kapanıyor...