Üzülmeye Gerek Yok

Bundesliga’da hali hazırda düşme potasında ama Devler Ligi’nde tam aksi çok rahat B.Dortmund. D Grubu puan cetveli bunu net gösteriyor. Alman ekibi 3 rakibini de gol yemeden rahat yenerken, geçen yılki futbolundan da örnekler sergiliyor. Yine ligine geçip son B.Münih maçına dönük iki laf yazayım. Deplasmandaki maçta (2- 1 son dakika penaltı golüyle yenildiler) bayağı formda gördüm. Tüm bunları neden anlattım; Prandelli’nin maç önü açıklamalarına binaen. İtalyan hoca demişti ki, “Dortmund rakibin derinliğini kapatabilen bir takım. O yüzden agresif olmalıyız. Takım halinde hareket edip, çok koşup, derinliği görürsek; Dortmund’u zor duruma düşürürüz..” Tüm bu söylemi saha içinde uygulamak için, oyuncuların birbirine ezberine alması lazım. G.Saray düne dek iki maç üst üste aynı 11’le sahay çıkmadı ki futbolcular, Prandelli’nin istediklerini yapabilsin.. Az sonra göreceğiz G.Saray neler yapacak Signal Iduna Park’ta. 4 yabancıyla başlamak şöyle açıklanabilir Prandelli için; yabancılardan ümidi kestim, yerliye sarıldım. İstanbul’daki oyun anlayışımızdan (birden hücuma çıkıp, Dortmund’a derin alan bırakmıyorduk) eser yoktu. Bölgeler arası mesafeyi de iyi daraltıp, birlikte hareket ediyorduk. Bu uygulama ilk yarı Dortmund’u durdurmaya yetti. Golü bulmaları, iki stoperimizin yanlış pozisyon almasından kaynaklandı. Yoksa onlar Subotic’in ölü top kaynaklı direkten dönen kafa vuruşuyla; bizde Sneijder’in röveşatasıyla tehlike yarattık. İkinci yarı öncesi şunu düşünmeye başladım. İlk yarı uygulamasına devam, hücumda çoğalmayı ihmal etmeme. Sneijder’in direği sıyıran şutuyla umutlandık. O da ne, hala bilinçlenmeyen seyircimiz meşaleleri yaktı, fırlattı, oyunu durdurdu ve G.Saray’ı soğuttu. Buz kesen savunmamızın arasından da Sokratis dokundu. Hakan’ın ağları sarsan kafası; bir şey değiştirmedi. Gol ayakları öyle çoktu ki, hangisini sayalım. Bu kez kulübeden gelen Immobile cezayı kesti ve bizi bitirdi. Hiç kızmaya gerek, karşındaki takım 5-6 yıl birlikte oynayan ve aynı hocayla çalışan bir ekip; birbirlerini ezbere almışlar. Fazla üzülmeye de gerek yok. Devler Ligi kapısı kapandı. Biz Anderlecht’i alt etmeye bakalım. Orada alacağımız 3 puan bizi Avrupa Ligi’ne taşır; en azından onunla avunuruz...