Aykut Kocaman F.Bahçe’yi 3 sezondur inançları doğrultusunda değişime zorluyor. Koşan, pres yapan, tempolu takım oyununu yerleştirirken yıldız futbolcu tekelinden takımı kurtarmak istiyor.

Dün gece iki ekibin de orta alan mücadelesini öne aldığı bir 90 dakika izledik. Başlangıçta Krasic solda ters ayağıyla çok etkili işler yaptı. Gollük ve Kuyt’ın istediği paslar Selçuk’tan çıktı. Mehmet Topal çok olgun bir futbol oynadı, gol atmayı da düşündü ve başardı.

İlkyarıda Fenerbahçe’yi zorlayan Gaziantepspor karşısında kalede büyüyen Mert’i gördük. İkinci devrede ise Sarı - Lacivertlilerin gol pozisyonlarını değerlendirebilen isimleri ortaya çıktı. Fenerbahçe kulübesinin zenginliği ve futbolcuların ince rekabeti, gelecek için büyük avantaj. Ancak Sarı - Lacivertlilerde ve özellikle medyada Aykut Hoca’ya karşı sanki bir tavır var. Bayanların tribündeki tezahüratlarına renk katan Aziz Yıldırım’ın mikrofonla duruma müdahalesi maçın fantazisiydi.

Samimi olmak gerekirse bu 90 dakikada Alex’i kimse aramadı.

Ne var ki; belki her şey daha da güzeldi ama benim kafam iyi değildi. Çünkü saatler öncesi toprağa verdiğimiz rahmetli Metin Kurt’un dramı, yüreğimi ve beynimi çok karartmış, üzüntüye boğmuştu.