Siz hiç masa tenisi veya tenis izlerken sporcunun dışında oyunda materyal olarak topa bakmak yerine, ona darbeler vuran, şekil ve falso veren raketi izlediniz mi! Nasıl vuruyor? Hangi tarz ile vuruyor? Veya gelen vuruşu nasıl karşılıyor? Tüm dikkatinizle oyuna konsantreyken "raketin" ve vuran elin, kolun aldığı pozisyonları, onu kullanan akıl ve beceri yansıması beyin, göz, el, kol, vücut, bacak yani tümüyle o rakete odaklanan algıyla kişinin bedenini izlediniz mi? İzleyenlerin sadece çabuk gidip gelen topun ve estetiğin ürünü ile onu takip edenlerin belli görüntüsü dışında tablo olmaktan öte yanı olmuyor desem ne dersiniz! Ya teniste servis atılırken "çıt!" çıkmayan sessizlik neden ve saygı kime düşündünüz mü?

Biraz durun, okumayı bırakın ve gözlerinizi kapatıp düşünün. Bu hayranlık duyduğunuz ve belki de alkışlamak için vuruşun kalitesine göre odaklandığınız anı sizlere veren sporcu kaç yıldır, kaç bin vuruş eğitimi ve eğitmeni ile sabırla o noktaya gelmiş. Kaç yaşından bu yana kendini yetiştirmiş ve hangi engelleri aşarak izlediğiniz anı yakalamış? O anda ona yön veren teknik adam ile onu eğiten ve geleceğini düşünen, hayatını bu anlamda bu işe adayan eğitici profili ve kariyeri aynı değildir!

Sporu yazarken yaşamak, iyi takip ve işin içinde olmanın birikiminde olmak lazım. Ne yazık ki "ahbap çavuş" ilişkileri, endüstriyel anlamda çıkar adına yandaşlık getirdi ve terazi dengesini bozdu. Raket gibi olmayı değil sadece zaman kaybına neden olacak "adam kayırmalar" kimin işine yarar? Raketi iyi kullanma becerisinde en küçük yaştaki çocuğa pedagojik eğitim gerçeği teknik anlamda bütünleşmede yatar! Almanya'da ünlü teknik adamlar yarışmacıyken neden futbolda Hedergoot öne çıkmıştır gençlerin eğitiminde? Geçmişte futbolu çöken Hollanda ve Fransa hangi anlamda ve düşünce ile Rumen Kovacs'a başvurmuştur? Medyada ve Türk futbolunda yarım yüzyıldır neler yaptığımız ve sabırla eğitime önem verip öne aldığımız hepinizin malumudur. Hal böyleyken sırtımdan çok hançerlendim. Bazı dostlarım gerçekleri savunmadı ve sahiplenmedi. Ve top ben de kaldı o anlamda. Bu onların sorunudur. Bulunduğum medya ve eğitim kurumlarında belli makam, mevki, kariyer yapan kişilere ayrım yapmadan saygılı olduk. Son yıllarda endüstriyel futbolun dışında tutulan birkaç eğitimci strateji sonucu gelinen batak karşımızdadır. Bu alanda alakasız kişileri "Futbol eğitimi verme becerisi" var gibi gösterip bunun  uzmanı olduğum alanda gözümün içine baka baka yapmalarından yorgunum. Dostlukları yandaşı olduğu kulüp fanatizmi ve empatiyi karıştırarak yapmasınlar. Çünkü herkes o kadar çok maddeci oldu ki, acımasızca kime yanaşacağını biliyor. Bu durumu "işi düşünce"sıradanlığına getirmeden, tribündeki izleyenlerce vuruşta raketin nasıl kullanıldığını düşünmeden alkışlarken o sporcunun ve eğiticisinin tek beklentisi olan uzmanlığına karşı saygı olarak düşünmek gereklidir!

Kimse unutmasın yaşımız gereği evde kapalı olduğumuz korona sürecinde dahi futbol aşkımızdır! Bu gerçeği, söylemi ve yaptırımı "raket becerisi kalite olanlardan" da duymak istiyoruz! "Tercümana ve pazarlamaya" gerek yoktur! Çünkü "deniz" bitti!