Bu maçta, Galatasaray’ın içi- ne düştüğü girdaptan kurtulması için, kararlılık ve iyi bir kadrodan ziyade “reçete” gerektiğini net bir şekilde anlıyoruz. Zira Galatasaray’da ‘ezbercilik’ten başarı çıkmıyor! Nasıl mı? Bir kadro ile sahaya çık, 60. dakikaya kadar ne olursa olsun bekle ve maruz kal. 60’tan sonra Allah ne verdiyse servis et. Sonra “baştan yaratılmış” o takımla 30 dakikaya ne sığarsa (bazen atak bazen de panik atak) oyna… Bu formülü sağır sultan bile biliyorsa, maç maç taktik üreten yeni nesil teknik adamların önlem almamış olmasını düşünmek en kibar tanımıyla naiflik olur… Özetle “ezberci” Galatasaray, hem takımını hem de rakibini iyi çalışmış Başakşehir karşısında yine “boş yapıyor”… Buna karşılık Ba- şakşehir hiç yorulmadan, rakibi üzerine çekip geçit vermeyerek ve “tam yerine denk getirip” kontratak yaparak, 20. dakikada Okaka’nın röve- şata golüyle öne geçen taraf oluyor. Dahası Galatasaray’ın rakibi karşısında (sakatlar hariç) maça ideale yakın bir kadro ile başlamış olması da yetmiyor. Galatasaray 88’de güç-bela Mustafa Muhammed ile skoru eşitliyor. Kabul etmeli ki bu maçta düşen takke, saç ekmekle falan kurtarılamayacak bir manzarayı sergiliyor! Haa Galatasaray küllerinden doğar mı? Matematik şans devam ettiği sürece neden olmasın? Ama niye ve illa kendini önce “yakıp kül” etmesi gerekiyor? İşte herkesin o düşen takkeyi önüne koyup bunu düşünmesi gerekiyor.