Sayın Prof. Dr. Mehmet Haberal’ı politik görüşleri bakımından merkez sağda görenlerin, 12 Haziran seçimlerinde CHP’den aday gösterilmiş olduğunu öğrendikleri anda şaşkınlık geçirmeleri doğaldır. Dahası, merhum Başbakan Ecevit’in 2002 yılında bir mide spazmı nedeniyle bu üniversitenin adını taşıyan hastanede yattığı zaman, eksik tedavi nedeniyle öldürülmek istenildiği kuşkusunu hâlâ taşımakta olanların da bulunduğu bilindiği için CHP Genel Merkezi’nin, Mustafa Balbay dışındaki Ergenekon davası sanıklarından sadece “doktor”u tercih etmiş olmasını anlamak güçtür.

CHP, genel seçimler için göstereceği adayları belirleme yetkisini, partinin tabanına, yani önseçime bırakmış olsaydı, bilim açısı bakımından çok değerli olduğuna kuşku duymadığım Sayın Haberal, böyle bir şansın sahibi olur muydu? Sanmıyorum.

Bu görüşlerimi, politika kulvarında genç yaşından beri uzun bir yürüyüşü sürdürdüğü bilinen ve bugün Şişli Belediye Başkanı olan Sayın Mustafa Sarıgül de önceki gün yaptığı basın toplantısında “Milletimiz atanmışları onaylayan noter değildir” sözleriyle paylaşmış. Sarıgül, siyasi partiler ve seçim kanunlarının önümüzdeki dönemde ivedilikle değiştirilmesini isterken, genel başkanlara 550 milletvekilinden sadece yüzde 5’ini kontenjan adayı olarak gösterme yetkisi verilmesini önermiş.

12 Haziran akşamı sandıklardan yine bugünkü iktidar partisinin galip çıkacağına inananlar, AKP Genel Başkanı’nın seçim bildirgesi ile ilgili açıklamalarında, seçim yasasında herhangi bir değişiklik yanlısı olmadığını, dolayısıyla önümüzdeki dönemde de eski tas eski hamam yönteminin süreceğini görmektedirler. Demokrasi şampiyonluğunu kimselere bırakmayan Erdoğan, yüzde 10’luk barajın partisine hangi avantajları getirerek ülkede görünüşte çok partili bir sistem olmasına karşın aslında tek parti egemenliğinin hüküm sürmüş olmasının kaymağını sekiz yıldır “tıksırıncaya kadar” yemektedir.

Sadece kendisine demokrat olan bir lider, 12 Haziran seçimlerine bu avantajlarla girerken YSK’nin, hukuksal açıdan haklı olsa bile politik bakımdan şaşırtıcı son kararıyla Doğu ve Güneydoğu bölgesindeki tek güçlü rakibi olan BDP’li bağımsızları da ekarte etmiş olmanın moral gücünü de taşımaktadır.

Ben bugün politikada olsaydım CHP ve MHP’den, tüm bu çarpıklıklar sürerken seçimlere katılma kararını gözden geçirmelerini isterdim.