Sonunda “siyaset yapma” kavramını da “münazara yapma” kavramına dönüştürmeyi başardık. Yapanlara helal olsun!
Bilirsiniz bugünlerde neredeyse hiç anılmayan münazara, bizim gençlik yıllarımızda öğretmenlerin gözdesi gibiydi.
Okullararası yarışmalar bile düzenlenirdi.
Münazarada önemli olan, en yanlış sayılan görüşü bile savunma becerisini göstermekti. Genelde yarışmayı da onlar kazanırdı.
Öğrenciler bıraktı ama Tanrı eksikliklerini göstermesin başta AKP’liler olmak üzere kimi liderler sahipleniverdiler.

***

Türkiye’nin talihsizliği, şiddet ve gerginlikten oy devşirdiğini varsayan AKP ve HDP’nin izledikleri yöntemden kaynaklanmaktadır.
MHP’nin de zaman zaman AKP’nin yamacında yer aldığını unutmamak gerekir.
Türkiye’yi 7 Haziran seçimlerinden 1 Kasım’a taşıyan ortam da sanırım beni doğrulamaktadır.
İktidar partisinin 2013 yılında HDP temsilcileri ile başlattığı İmralı görüşmeleri sürecine çeşitli adlar verildi.

Kullanılan söylem de “Analar ağlamasın”dı. Ancak görüldü ki iktidarın da olağan dışı hoşgörüsüyle anaları daha çok ağlatacak, çocukların daha çok sayıda ölmesine yol açacak bir süreç yaşanmış...

***

Görüş açıklama ile silaha sarılma arasındaki geliş gidişler, Güneydoğu’yu yaşanılması her gün biraz daha olanaksızlaşan bir ortama soktu.
Türkiye partisi olma iddiasından, olasıdır ki silah zoruyla vazgeçen HDP liderleri, hendek kazıp, önüne kadın ve çocukları, arkasına da uzun namlulu silahlarla donatılmış teröristleri koyarak oluşturulan düzeneği “biz halkımızla birlikte bir direniş, mücadele sürdürüyoruz” diye nitelendiriyorlar.
Silahlı teröristlerin dağdan kentlere inmesini, yığınaklar ve bombalı tuzaklar oluşturulmasını bir an için yok sayıp direnişe geçelim.
Önce insan haklarına aykırı ve bir tür işkence olduğunu vurgulayıp sokağa çıkma yasaklarını ölçüt alalım.
Diyarbakır (11 ilçe), Mardin (3 ilçe), Şırnak (2 ilçe), Hakkâri (1 ilçe), Muş (1 ilçe), Batman (2 ilçe) ve AKP’nin tulum çıkardığı Elazığ’da (1 ilçe) olmak üzere 7 ilin 17 ilçesinde uygulanmış. Oysa Elazığ’ı saymazsak 6 ilin toplam ilçe sayısı 50.
HDP’nin birinci parti çıktığı 6 il daha var. Tunceli (54.9), Bitlis (48.6), Siirt (57.2), Iğdır (51.7), Ağrı (66.8) ve Van (64.3).
Bu illerde kimi gösteriler dışında hendekli direniş niye yok?
Kevgire dönen Suriye sınırına uzaklıkları nedeniyle yığınakları sürdürme olanaklarından yoksun oluşlarından mı?
Yoksa başka nedenlerden mi?
Öteki illerde HDP’ye oy verenler geriye gidişi nasıl yorumluyor?
Yanıtlarını uzmanlarına bırakıp yineleyelim. Münazara yaklaşımı 2016’da da süreceğe benziyor.

***

2016’nın gönlünüzce geçmesini diliyorum.