UEFA Şampiyonlar Ligi’nin kulüplere sunduğu ekonomik katkıları aktardığım iki yazımın ardından şimdi farklı detaylardan bahsedeceğim. 

Şampiyonlar Ligi’nde, sportif performansı çok başarılı ve gruptan lider çıkan bir takım ortalama olarak takım reyting geliri hariç 40 milyon Avro’ya yakın para kazanabilirken, benzer performanstaki Avrupa Ligi’nde mücadele eden kulüp 8 milyon Avro, Konferans Ligi’ndeki takım ise 5 milyon Avro civarında para kazanabiliyor. Takımın reyting gelirleri eklenince aradaki fark daha da açılıyor. Şampiyonlar Ligi şampiyonu bir kulübün 100 milyon Avro’ya kadar para kazanma olasılığı varken, Avrupa Ligi’nde şampiyon olan ve takım reytingi yüksek bir kulüp 40 ile 50 milyon Avro arasında; Konferans Ligi’nde şampiyon olan takım reytingi yüksek bir takım 25-30 milyon Avro arasında para kazanabilme imkânına sahip.

UEFA 2018-19 sezonunda Şampiyonlar Ligi’nde parasal ödül dağıtım koşullarını değiştirdi. Buna göre; kulüpler için yüzde 30 gibi önemli yere sahip pazarlama havuz gelirlerinin payı yarı yarıya azaltılarak, on yıllık takım katsayılarına göre hesaplanan “Takım katsayısı reytingi”ne göre yüzde 30 paya sahip yeni bir dağıtım kriteri uygulamaya alındı. Bu değişiklik maalesef Galatasaray ve benzeri çevre liglerin takımlarının aleyhine bir gelişme olacağı için, bu liglerden gelen takımların Şampiyonlar Ligi’nde çok para kazanabilmeleri neredeyse hayal oldu. Nitekim, takım katsayısı uygulaması sonrası Türk takımlarının şampiyonlar geliri 5.5-6 milyon Avro düştü.

Bu sezon G.Saray’ın Şampiyonlar Ligi’ndeki havuz pazarlama gelirleri 1.8-2 milyon Avro arasında olacak. Bunun sonucu Türk takımların Şampiyonlar Ligi’nde sportif performanstan bağımsız olarak gelirleri de düştü. G.Saray bu sezon Şampiyonlar Ligi’nden 7 milyon 959 bin Avro reyting geliri, 1.8 milyon Avro havuz pazarlama geliri, 15 milyon 640 bin Avro gruplara kalma bonusu olmak üzere sportif performanstan bağımsız toplam 25.6 milyon Avro gelir elde edecek. Sportif performansla bu tutar 30 milyon Avro’nun üzerine çıkabilir. 

Şampiyonlar Ligi kulüpler için para ve saygınlık anlamına geliyor. Burada mücadele eden takımlar süreklilik sağlayabilirse zaman içinde kazandıkları servetlerin yanı sıra ulaştıkları saygınlıkla marka değerlerini artırıyor, elit kulüpler sınıfına girebiliyor. Bu durum kulüplerin orta ve uzun vadede ekonomik, finansal, sportif rekabet güçlerini yükseltiyor. Ancak, bu ligde mücadele etmek, sağlam bir mali yapı ve güçlü bir ekonomiyi zorunlu kılıyor. Bunu başarabilen kulüpler Şampiyonlar Ligi’nin yarattığı sinerjinin etkisiyle kendi liglerinde de ciddi bir hegemonya kurabiliyor. Ancak sürdürülebilir bir mali yapıya sahip olmayan kulüpler, bu ligde mücadele edebilmek için mali yapılarını tehlikeye atacak şekilde borçlanmaya giderek finansal bataklığa sürükleniyor, rekabet güçlerini kaybediyor.