Mehmet Şimşek emrindeki 300 emekçinin ölümünü engellemeyi düşünüyor mu?
Bu nasıl bir soru, demeyin. Okuyun.
6 Şubat depremlerinin yıldönümü yaklaşıyor.
Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek de birkaç gün önce şöyle bir mesaj paylaştı: “Deprem yaralarını sarmak için bütçedeki tüm imkânlarımızı seferber ediyoruz, bölgedeki işletmeleri desteklemeyi sürdürüyoruz.”
Ne güzel, az bile yapılıyor. Lakin artık biliyoruz ki on binlerce canımız aslında rant cinayetlerine ve vicdansızlığa kurban gitti.
Peki...
Herkesin emin olduğu bir gerçek daha var: İstanbul’da belki şu an belki de yarın büyük bir deprem olabilir. Ve o depremde ölmesi beklenenlerin sayısını düşünmek bile ağır geliyor.
Sözü şuraya getireceğim.
Darphane’yi bilirsiniz. Hazine ve Maliye Bakanlığı’na bağlı ve “para basımı” misyonundan dolayı da ülke varlığını temsil eden en kritik kuruluşlardan biri. İşte merkezi İstanbul’da olan Darphane iki ayrı ilçedeki binada hizmet veriyor: Beşiktaş ve Kartal.
Kartal’daki eski Tekel fabrikasının olduğu arazide 2012’den beri yer alan binada kimlik kartından pasaporta, ehliyetten aile cüzdanına kadar birçok belge basılıyor. Sadece 2024 yılında, “değerli kâğıt” diye adlandırılan bu belgelerden Kartal’daki Darphane binasında 36 milyon 321 bin 948 adet basıldığını söylersem nasıl hizmet verdiği anlaşılır.
Şimdi gelelim hayati meseleye.
Öğrendim ki...
Kartal’daki Darphane binasının depreme dayanıklı olup olmadığı test edilmek istenmiş. Zira çıplak gözle de bina kolonlarındaki çürükler belli oluyormuş. Nihayetinde karot yani bina betonundan parçalar alınıp incelenmiş. Ve sonuç raporunda, Darphane binasının maalesef ki depreme dayanıksız olduğu ortaya çıkmış.
Daha da acısı... Bu tespitin üzerinden ciddi bir zaman geçse de ne yapılacağına karar verilmemiş. “Belki iki yıl içinde başka binaya taşınılır” söylentileri kurum içinde konuşuluyormuş.
Maalesef ki görüştüğüm Darphane yetkilileri de bu bilgileri teyit etti. Bir yetkiliden şu sözleri duydum: “Kartal’daki binayla ilgili farklı projelerimiz var. Ne yapacağımız konusunda karar vermeye çalışıyoruz. Ancak somut bir gelişme ve kararımız yok maalesef henüz. Şu an değerlendirme aşamasındayız. Biliyorsunuz ki kamuda her zaman hızlı ilerlemiyor bu işler. Birçok süreci var. Nasıl çözüleceğine dair fikirler üretiliyor. Doğru yöntem hangisi, ona bakılıyor. Oluşacak sonuca göre yönetimin bir karar vermesi gerekiyor. Tabii ki de riski var. Biz zaten riski gözettiğimiz için bu çabaya giriştik.”
Özetle...
“Milli” kelimesini ağzından düşürmeyenler ülkenin en milli kurumlarından birini bürokrasiye kurban ediyor. Ve bilmezler mi ki o çürük Darphane binasında bugün yaklaşık 300 memur ve işçi çalışıyor. Yani yenidoğan insanların kimliğini basarken bile ölüm bekleniyor. Gerisini siz düşünün.
