ÖNCEKİ GÜN YİTİRDİĞİMİZ OKTAY EKİNCİ’NİN HASTA YATAĞINDA YAZDIĞI SON YAZISI
Çankaya’ya Yakışırbelediye binasıSadece Ankara’nın değil,
Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasal
ve tarihsel hatta “çağdaşlaşma”
serüveninin kültürel kalbi
denebilecek Çankaya ilçesinde
belediye hizmetlerinin 29 yıldır
“kiracı” olduğunu biliyor
muydunuz?
Binlerce belediyemizin kendi
mülkündeki binalarda çalıştığını
bilen birisi olarak, Cumhurbaşkanlığının
bulunduğu bir ilçedeki
yerel hizmetlerin bunca
yıldır “kiralık bina”lardan yönetilmesine
ne diyeceğimi bilemiyorum...
Hangi ülkenin devlet başkanlığına
bile hizmet veren belediyesi
bu haldedir?
Böylesi gurur kırıcı bir eksikliğin
“nihayet” giderilmesinde
gösterilen hem idari, hem de
mimari başarıyı ise kutlamanın
ötesinde bir TC vatandaşı olarak
kutsuyorum.
Çok merak ediyorum; belediye
başkanı Bülent Tanık’a,
cumhuriyetin ilçesini yersiz yurtsuz
olmaktan kurtardığı için başta
Cumhurbaşkanı ve Başbakan
olmak üzere devletimizi temsil
edenler teşekkür ettiler mi?
Hele bunu, “gözden
çıkartılmış bir
kamu binası”nı sahiplenerek
gerçekleştirdiği
için, örneğin
kendini Mimarlar
Odası yerine
koymaya başlayan
Çevre ve Şehircilik Bakanı
bir ödül vermeyi düşünüyor mu?
Yanlış anlaşılmasın, ne bu satırların
yazarı mal mülk düşkünüdür
ne de kirada bile olunsa “asıl
başarı”nın “tapuda değil hizmette”
olduğunu bilmez; ancak
bir kamu kurumunun, üstelik ülkenin
en önemli ilçelerinden birinin,
29 yıldır “kiracı” olması
da kolay kabul edilir değildir...
Satmak yerine
sahiplenmek
Peki, Çankaya Belediyesi’nin
yeni hizmet binası nasıl elde edildi,
mimari düzenlemeleri için nelere
özen gösterildi, neler yapıldı?
1970’li yıllarda kamu kurumlarını
yönetenlerdeki “mimarlık
kültürü” şimdikilere göre
daha gelişkindi. Nitekim SSK
tarafından projesi “yarışma”
yoluyla elde edilen mimar Orhan
Dinç’in projesi hayata geçirildiğinden
bu yana kent merkezi
Kızılay’da yaklaşık 45 bin
m2’lik binaya Nüfus Müdürlüğü
ile Maliye Bakanlığı’nın bazı
birimleri yerleşmiş, geriye kalan
ticari amaçlı mekânlar da kuruma
gelir sağlaması amacıyla
kullanılmıştı.
Ne var ki koca bina “kent
merkezindeki ayrıcalıklı
konumu”na rağmen bakımsızlık
nedeniyle değer kaybedince
2009 yılında Çankaya Belediyesi
binayı satın aldı.
Yaklaşık 15 ay süren önemli
bir tadilattan sonra binanın yanı
sıra “çevresindeki sokaklar
da yenilemeye dahil edilerek
bütüncül
bir
çevre düzenlemesi”
ile engelli
vatandaşlarımızın
da kolayca
ulaşımının
sağlandığı
bina,
sosyal ve kültürel ortamlara da
ev sahipliği yapacak sergi ve toplantı
salonlarıyla zenginleştirildi.
Böylece kent yaşamına yeniden
kazandırılan bina şimdiden başkentlilerin
buluşma noktası oldu.
Binanın açılış töreninde Çankaya
Belediye Başkanı Bülent Tanık
bakın ne demiş: “Bu sayede
Ankara’nın kalbi Kızılay’da,
şehrin her yerinden tek araçla
gelinebilecek, tek binada, bütünlüklü
ve tam hizmet sunabileceğiz.
Son yıllarda ne yazık
ki terk edilmeye yüz tutan
Kızılay’a, başkentin kalbine
yeniden sahip çıkıyoruz.”
Tanık, anlamlı konuşmasına
“Bu bir bina
tutkusu
değil” diyerek
şunları
da ekliyor; “Belediyenin şehrin
göbeğinde yer alarak şehrin
ekonomik ve sosyal yönden
canlanmasına katkı sağlayacağı
mantığını içeren bir
şehircilik anlayışıdır.”
Nitekim törenin ardından binanın
giriş katında yer alan resim
galerisine geçen CHP Genel
Başkanı Kılıçdaroğlu da
Birleşik Ressamlar ve Heykeltıraşlar
Derneği’nin katkılarıyla
geçen yıl Sakarya Meydanı’nda
açık havada gerçekleştirilen resim
çalıştayında ortaya çıkan
ve bizzat sanatçıları tarafından
Çankaya Belediyesi’ne armağan
edilen resimlerin yer aldığı
sergiyi gezmiş.
Cumhuriyet dönemi
Türk karikatürü
Çankaya Belediyesi’nin aynı
günlerde açılışını gerçekleştirdiği
binalardan bir diğeri de “Mithatpaşa
ek hizmet binası”. Önemli
bir yenileme çalışmasından geçirilerek
yeniden hizmete sunulan
bu binada da bazı hizmet birimlerinin
yanı sıra meclis toplantı salonu
ile giriş katında bir galeri de
yer alıyor.
Galeri Kara’nın açılışında Karikatürcüler
Derneği işbirliğiyle
“Cumhuriyet Dönemi Türk Karikatürü”
sergilendi, 1947 yılında
yaşamını yitiren karikatür sanatının
öncüsü Cemal Nadir’den
başlayarak günümüze kadar gelen
eserler bir araya getirildi.
Açılış törenleri, binaların gezdirilmesi
ve tanıtılmasıyla sona erdi.
