Canım Osman, Bugün seçim var ya; seçim yasakları var ya... Ben de, her sözcüğü, birçok anlama gelen, hani susar gibi yapıp bir sürü şey söyleyen, satır aralarını konuşturan, çağrışımlara açık bir yazı planlamıştım ki... Güm! Senin gidiş haberin geldi!
Benim canım arkadaşım, sen seçimini çok hem de çok önceden yapmıştın. Güzeli, iyiyi seçmiştin. Sanatı seçmiştin. Mesleğine tutkuyla bağlanmayı seçmiştin. Yaşamını sanata, sanatı yaşamına dönüştürmeyi seçmiştin. Her daim daha çok öğrenmeyi, daha çok bilmeyi, birikimine birikim katmayı, mükemmeli kovalamayı, sürekli çalışmayı, yaratıcılığı seçmiştin.

Emeğin, kimliğindi
Bu ülkede yaşayıp tiyatro, opera, bale, dans, müzikal temsilleri izlemiş her insan, farkında olsa da olmasa da seninle, senin çalışmalarınla mutlak karşılaşmıştır... Elli yılı aşkın bir süre hiç ara vermeden opera, bale ve tiyatro için sahne tasarımı, dekor ve kostüm tasarladın. Sahnelenen eserle izleyici arasında en somut gerçeklerle, en uçuk düşler aracılığıyla, köprüler kurdun.
Hangi birini saysam ki: “Turandot”, “Saraydan Kız Kaçırma”, “Il Trovatore”, “Aida”, “Othello” gibi İstanbul Devlet Operası’ndan izlediğimiz görkemli operalar... “Kuğu Gölü”, “Bebek”, “Yoz Döngü”, “Hürrem Sultan” gibi baleler... 60’lı yıllardan hiç unutmadıklarım: Genco Erkal’ın ilk “Bir Delinin Hatıra Defteri”, Ankara Sanat Tiyatrosu’nda Nevra Serezli ve Genco Erkal’lı “Durdurun Dünyayı İnecek Var”, “72. Koğuş”, “Bir Pazar Gezintisi”, “Sarıpınar 1914”... Sonraki yıllarda Kenterler’de, Müşfik Kenter’li muhteşem “Cyrano de Bergerac”, “Arzu Tramvayı...”, “Ben Anadolu”... Ah asıl Nisa Serezli ve Toga Aşkıner Tiyatrosu’nda
sayısız dekor... Dormen Tiyatrosu’nun belli başlı başarılarından hangisini anımsasam ki: “Şahane Züürtler”den “Uyy Balon Dünya” ya da “Geceye Selam” uzanan nice oyun, nice müzikal...
Sevgili Osman, ne çok ne çok çalıştın. Hem de sonsuz bir alçakgönüllülükle, azimle, yaptığın işten sonsuz bir keyif alarak, o tadı, geniş çevrenle paylaşarak, hepimizin kılarak çalıştın. Türkiye’de sahne tasarımına verdiğin emek, senin kimliğini ve kişiliğini pekiştirdi. Özetlemem gerekirse: Emeğin kimliğindi!
 
Batılı kafa Doğulu yürek
Canım Osman,
Ne çok tiyatro ve opera yönetmeni hep ama hep seninle çalışmak isterdi. Yalnız yeteneğin değildi buna neden. Aynı zamanda kişiliğindi...
Batılı bir kafaya, Doğulu bir yüreğe sahiptin. Hem akılcı hem de sonsuz duygusal.. Sahnede duyarlılıkla işlevselliği böylesine bütünlemen belki de bundandı.
Bizlere bıraktığın 5 kitap, “Dekor, Kostüm”, “Yazılar”, “Bence Dekor ve Kostüm” ve “Dekor ve Kostümlü Anılar”, “Cumhuriyet Dönemi Türk Gösteri Sanatları Öncü Sahne Tasarımcıları” hepsi bu söylediğimin tanıdığır. O sayfalar senin sadece evrensel, çağdaş seçimlerini değil, kendini değil işini önemseyişini de ortaya koyar. Aynı zamanda bizim toplumda kimselerin önemsemediği vefa borcunu yerine getiriyor, gelecek kuşaklara yol gösteriyor...
Canım arkadaşım,
Dostluklarında, yaşamında, özlemlerinde de seçimini yapmıştın. Güzelden, dürüstlükten yana bir seçim... Karanlığa, geriliğe, taassuba meydan okuyan, ışıktan, aydınlıktan, gelecekten yana bir seçim...
Seni, hepimiz çok özleyeceğiz.