“Anne, baba, hepinizi çok özledim. Bu videoyu Buse’ye de atın. Buse, aşkım, seni çok seviyorum. Hepinizi çok özledim. Tamam mı?”
Tamam değil çocuk, tamam değil, hiç değil!
Tertemiz, yakışıklı, çocuksu bir yüz. Yaşını bilmiyorum. Ama çocuk işte! Çok genç! Tane tane, temiz bir Türkçeyle kameraya bakarak konuşuyor. “Buse, aşkım” derken utangaç gülümsemesi büyüyor, yanakları kızarıyor, gamzeleri derinleşiyor... Videoyu tekrar tekrar izliyorum gözyaşları içinde. İçimden ona sarılmak geliyor...
Piyade Uzman Onbaşı Yunus Mermer’in videosu bu. Ağabeyi “İzmir’de kendi ellerimle askeriyeye teslim ettiğim kardeşim şehit düşmüştür” diyerek yayımlamış Yunus’un son görüntüsünü... Sınır ötesinde verdiğimiz 4 şehitten sadece biridir o. (Ben bu yazıyı yazarken dörttü; siz okurken kaç olacak bilemeyiz.)
O güzel yüzlü gence “Bizi affet seni koruyamadık” demek için çok geç. Ancak “Mekânı cennet olsun” deyip ailesine sabırlar dileyebilirim...

‘Vatan haini’ avına karşı Brecht
Savaşla birlikte, “vatan haini” avı, sosyal medyada söylemlerinde savaş aleyhtarlığı yapanlara; yaşadıklarımızı sorgulayanlara karşı başladı. Soruşturmalar, gözaltları...
Tehlikeli sularda yüzmeyelim: Aşağıda paylaştığım dizeler Bertolt Brecht’e aittir. Kesinlikle Suriye’ye girmemizle ilgisi yoktur. 2. Dünya Savaşı için söylenmiştir. (Türkçeleri Ahmet Cemal, Yılmaz Onay, A. Kadir ve Genco Erkal’a aittir.)
Bu gelen savaş ilk değil
Çok savaş oldu bundan önce.
Bittiği gün en son savaş,
Bir yanda yenilenler vardı, gene
Bir yanda yenenler vardı.
Yenilen yanda yoksullar
Kırılıyordu açlıktan.
Yenen yanda açlıktan kırılıyordu
Gene yoksullar.

*

Akşam yeli eserken savaş alanında
Düşman yenilmişti
Telgraf telleri çınlaya titreye
İletti haberi uzaklara,
Bir ucunda dünyanın
Yükseliverdi bir acı uluma,
Çılgın bir çığlık koptu
Kızgın ağızlardan gök boşluğunda
İlenmekten soldu binlerce dudak,
Binlerce yumruk sıkıldı kudurmuş bir hınçla,
Öbür ucunda dünyanın
Bir sevinç çığlığı ağdı gökyüzüne,
Sarıldılar birbirlerine, tepindiler delirmiş gibi
Ciğerler şişti, göğüsler kabardı.
Binlerce dudak mırıldandı eski duaları.
Kaskatı olmuş binlerce dindar el
Kenetlendi o saat birbirine
Gece yarısına doğru
Telgraf telleri hâlâ sayıyordu
Savaş alanındaki ölüleri
Sonra dost düşman bütün insanlar birden sustu,
Yalnız analar ağladı dünyanın iki ucunda.

*

Kardeşim bir pilottu / Gün geldi emir aldı / Topladı çantasını / Uçtu güneye doğru.
Fatihti benim kardeşim / Halkımıza toprak gerek / Ve hep hayalimizdir bizim / Ülkeleri fethetmek.
Guadarrama Dağları’nda şimdi / Kardeşimin fethettiği yer / Uzunluğu bir seksen / Derinliği bir elli.

*

Duvara tebeşirle yazmışlar / Savaş istiyoruz. / Bunu yazan / Vuruldu çoktan.

Yukarıdakiler derler ki
Yukarıdakiler ne der
Yolun sonu zafer
Aşağıdakiler ne der
Yolun sonu mezar

*

Tepedekiler der ki:
Orduda halkın birliği vardır.
Gerçekten öyle mi değil mi, mutfakta anlaşılır.
Yüreklerde atan cesaret aynı
Ama tabaklardaki yemek, farklı.

*

Savaş dediğin alışveriştir
Peynir değildir satılan
Kurşun barut, topla tüfektir
Bir de insandır yutulan
Savaşı besleyin bol kanla
Yazılın hemen orduya
Hadi gelin katılın siz de
Düşün davulun peşine

*

Savaşla çok şey büyüyecek.
Büyüyecek
Mülk sahiplerinin mülkleri
Ve mülksüzlerin sefaleti
Yönetenlerin söylevleri
Ve yönetilenlerin suskunluğu...
Ve son söz. Elbet yine Brecht’ten:
Vatan millet hep palavra
Savaşlar da bahane
Bu düzende tek kural var
Artmalı hep sermaye

*

İtişirler, didişirler.
Sürdürürler kavgayı.
En sonunda birleşirler.
Yerler yoksul hakkını.

*

Aydınlıkta görünür
Sıyrılanlar gölgeden.
Ya kalanlar karanlıkta.
Var mı onları gören?