Yazmak, yazmakla biten bir eylem değildir.
Okunmayı ve okutmayı da gerektirir.
Gazete yazısı daha da çok gerektirir.
Yoksa bedeli çok büyüktür.
Boş laftan haberlere yer kalmaz.
Daha da fenası ucunda kâğıt israfı vardır.
Ağaç katliamı vardır.
Doğaya zarar vardır.
Hatta, “Çevre ve İklim Değişikliği Bakanlığı” diye bir bakanlık da olduğu için, iktidarı sabote etmek suçu vardır.
Her türlü ezaya, cezaya, arsızlığa, edepsizliğe direnerek aralıksız 98.5 yıldır ayakta duran gazetemizin daha çok dikkatli olması gerekir.
Zamanımızın bir gerçeği de basılı gazete ile internet gazeteciliğinin savaşıdır.
Cumhuriyet de bu savaşın da tam ortasındadır.
Geçtiğimiz günlerde bir uygulama başlattık.
Çevreci ve doğa dostu olarak belirlenen yazarlarımızın yazıları artık basılı gazete yerine, haftadan haftaya dönüşüşümlü olarak “cumhuriyet.com.tr”de de yayımlanıyor.
Ancak, kâğıt esirgeme anlamında doğa ve çevre dostluğu ile gazete tirajı arasında uzlaşmaz bir çelişki var.
Okur, gazeteye para vererek okuyor.
İnternet sitesi ise bedava.
Gerçi internet gazeteciliğindeki başarı da ileride para demek..
Demek ki gazetemiz bendenizi de dahil ettiği bu az sayıdaki ağaç ve doğa dostu köşe yazarı ile geleceğe yatırım yapıyor.
***
En yüce sanatçı aslında Tanrı’dır..
Zürafayı, fili, karıncayı icat eden odur.
Belli ki bir stili yok. Sürekli değişik şeyler deniyor.
Pablo Picasso
