Siyaset sözcüğü, öteden beri hep seyislik üzerinden açıklanır.
Tayyip Bey’e seyislik teması üzerinden kendisinin siyasi dirayet ve maharetine laf dokundurmak yakışık almaz. Zaten aradan epey zaman geçti.
Hiç kimse seyislik üzerinden kendisine laf söyleyemez... Yirmi bir yıldır düşmeden biniyor. Önümüzdeki üç dört yıl içinde de düşecek gibi görünmüyor.
Siyaset, Arapça “at idare eden kişi” demek olan “seyis” sözcüğünden gelir, at binmek, at idare etmek hatta at terbiyesi anlamındadır.
Madem memleketin, milletin sırtındasınız, at sırtındaki seyis kadar dikkatli, marifetli ve şefkatli olmak zorundasınız.
***
Altı yüz yılı aşan Osmanlı Devleti döneminde de ondan önceki beylikler döneminde de siyasete, hep siyaset deniyordu. Bunda halkın at, avrat, silah diye özetlenen önceliklerinin büyük payı da olmalı.
Siyaset, halk için olmasa da genellikle siyasetçiler için hayatın kendisidir. Ama yine de Tayyip Bey gibi kimi siyasetçiler için, siyaset, üzerinde “çekiniz” yazan kapıyı “iterek” açmaktır. Bu nedenle çoğu kez, siyasi hayatın derin gerçeklerini onlar bulmamış olsa da derin gerçekler gelir onları bulur.
Bu gibilerin siyasi yaşamlarının ilk yarısında ülkeye gerçekten hizmet etme kapasiteleri vardır. Ama buna koşullar her zaman elvermez. İkinci yarısında ise koşullar elverir ama artık kapasiteleri kalmamıştır.
***
Siyasetin biri genel, öteki özel iki büyük kuralı vardır. İlkini herkes deneyebilir ve sonunda yeterince çaba göstermiş ise istediğini elde eder. Özel kural ise her siyasetçinin az ya da çok, bu kuralın istisnası olduğudur.
Siyaset nadiren tek yönlüdür: Biraz kaybedersiniz, biraz kazanırsınız. Bazıları için siyasetin vazgeçilmezliği de zaten daha çok bundandır.
Siyasette başarı, düşünülenden daha da kolaydır. Bütün yapmanız gereken imkânsızı kabul etmek, vazgeçilmezden vazgeçmek ve tahammül edemeyene tahammül etmektir. Bahçeli’nin konumunun tek izahı budur.
Siyaset biraz vaat, biraz da tehdit demektir. Cazgır bir TV sunucusunun reklam arasından önce, “Bizden ayrılmayın” demesi ve daha fazla haberle geri dönme sözü vermesidir.
***
Siyaset çoğu zaman sürprizlerle doludur. Yeterince beklemesini bilenler için bu daha da doğrudur. Ama bu gibiler kendilerini kapı dışında da bulabilirler...
Siyaseti, cüretkâr bir macera ya da akıntıya kürek çekmek, diye tanımlayanlar da vardır. Bunlar da kısmen haklıdır. İşin sırrı, siyasetin bir “Kendin pişir, kendin ye” etkinliği olduğunun ne kadar erken farkında olunacağında gizlidir.
Bunun geç farkına varanlar, yaşamlarının sonuna kadar sürecek olan “sayın genel başkanım”, “sayın milletvekilim”, “sayın başkanım” türünden yarı iltifat, çeyrek saygı, çeyrek dalga içeren unvanlarla yetinmek zorunda kalırlar.
Bu yüzden de “en ideal” ve “en başarılı” siyasetçi bu oyunda eline iyi kâğıt gelen değil, gelen çok kötü kâğıdı en iyi biçimde oynayandır.
***
CHP genel başkanı elindeki çok iyi kâğıtlarla bu salı Tayyip Bey’i genel merkezde misafir ediyor. Yerel seçimlerde AKP liderinin eline sezdirmek istemese de çok kötü kâğıt geldi.
CHP tarafı misafirin, Cumhurbaşkanlığı forsunun önünde oturacağını açıkladı.
Bu açıklama dileyelim, Özgür Özel’in elindeki iyi kâğıdı kötü oynama ihtimaline karşı bir önlem değildir.
