Geçen cuma günü, Çanakkale Zaferi’nin 107. yılı kutlamaları vardı...

Ülkenin “ekseriyete” yakını, gururla uyandı o sabah. Çanakkale’de olanlar, 21 pare top atışını büyük bir keyifle dinlerken, kardı, kıştı, kıyametti demeden 81 ilin meydanlarında düzenlenen törenlere katılanlar “ulusal bilince” ortak oldu.

Sanırım gözü yaşarmayan yoktur, Nusrat’ın gözü pek komutanı Hafız Nazmi Bey’in ölümü göze alıp Kilitbahir’e döşediği mayınların öyküsünü anımsarken. Peki, Seyit Onbaşı’nın, ağzından, burnundan kan gelme pahasına sırtında taşıdığı 200 kiloluk top mermileriyle batırılan Irresistible, Ocean, Bouvet zırhlılarıyla; kullanılamaz hale getirilen Inflexible, Agamemnon, Gaulois, Suffren savaş gemilerinin Yunan adalarına def edildiği anı hayal edip gururlanmayanımız var mıdır?

Ya da 18 Mart sabahı yakılan bağımsızlık ateşini, tüm Çanakkale hattına yayıp, Fransızından İngilizine, Yeni Zelandalısından Avustralyalısına, yedi düveli bozguna uğratan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün askeri dehasına şükretmeyen birilerini tanıyor musunuz?

Yanıt vermek güç ama ben tanıyorum!

Gerçi siz de tanıyorsunuzdur, eğer Cumhuriyet gazetesinin 19 Mart tarihli sayısının “ATATÜRKSÜZ Çanakkale asla” manşetini dikkatlice okuduysanız.

İşin asıl yaralayıcı yanı ise Ata’yı görmeme “terbiyesizliğinin”  Türkiye Cumhuriyeti çatısı altındaki resmi bir kurum tarafından yapılması.

Ülkenin Diyanet İşleri Başkanlığı, ne üzücüdür ki vatanın kurucu ve kurtarıcı liderini 18 Mart hutbesinde anmamıştır.

Aslında bu ilk değil. AKP sonrası Diyanet, Atatürk ve silah arkadaşlarına hep mesafeli durmuştur. Ve ne yazık ki siyasi erk de bu duruma ilgisizdir!

Ancak AKP de onun atadığı Diyanet kadrosu da iyi bilmelidir ki Atatürksüz Çanakkale de olmaz, Türkiye Cumhuriyeti de! Atatürk hep var olacaktır ancak bu skandala imza atan, lüks araba meraklısı Ali Erbaş ve ekibi, ilk seçim sonrası, “Diyanet” çatısı altında olmayacaktır!

***

Cumhuriyet’in geçen hafta dikkat çektiği ve ısrarla manşetlerine taşıdığı bir başka konu AKP ve MHP’nin ortaklaşa hazırladığı seçim yasasıydı. Yeni taslakta, en çok tartışılan madde de kuşkusuz ittifak partilerinin seçim çevresinde aldığı oy oranında milletvekili çıkarmasını öngören değişiklik. Ankara büromuz, “koltuğu kaybetme” korkusunu hisseden Cumhur İttifakı’nın bu “sinsi planını”  irdeledi hafta boyu. 

Cumhuriyet yazarları da konuyu derinlemesine ele aldı. Emre Kongar, yeni seçim yasasının milli iradeye aykırılığından dem vurdu. Ankara kulislerinin nabzını çok iyi tutan Mustafa Balbay’ın, “Baraj yüzde 7’ye çıkıyor” başlıklı yazısının son cümlesi ise eskilerin deyişiyle bir “Çabalama kaptan ben gidemem” göndermesiydi yasa yapıcılara:

“Demek ki Cumhur İttifakı yenilgiyi gördü, yasa oyunlarına sarılıyor.. Bu plan geri teper.. Seçmen AKP-MHP’yi göndermeye kararlı..” 

YILIN HABERİ

Medya dünyamızın çatı örgütü Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin yılın başarı ödüllerinde dereceye girenler açıklandı. Cumhuriyet altı ödül  kazandı. Tuncay Mollaveisoğlu ve Kayhan Ayhan kendi dallarında “yılın gazetecisi” olurken Zafer Temoçin, Mehmet Kızmaz, Hazal Ocak ve İlayda Kaya da övgüye değer haber, çizim ve izlenimlere imza attılar.

İzmir temsilcimiz ve yazarımız Tuncay Mollaveisoğlu’nun siyasi haber dalındaki eseri ise yılın en prestijli kulvarı siyasi haber dalında kürsüye çıktı. Geçen sene orman yangınlarındaki uçak haberleriyle ses getiren, “SBK uçağı kimleri uçurdu” haberiyle de aralarında bazı bakanların da bulunduğu gruba, “geri adım attıran” Mollaveisoğlu, tartışmasız 2021’in en iyi haberine imza atıyordu. Kendisini bir kez de okurlarımızın huzurunda kutluyor ve şimdiden de önümüzdeki yıl için bir haberimizi TGC’nin yılın başarı ödüllerine aday gösteriyorum. 17 Mart Perşembe günü Sarp Sağkal’ın imzasıyla yayımlanan, “Hasta bakmadan yılın hekimi oldu” manşeti sıra dışı bir haberdir.

Torpilli bir doktorun, nöbet tutmadan, hasta bile bakmadan Cumhurbaşkanlığı’nca ödüllendirilmesi, aslında Türkiye Cumhuriyeti’nin kurumlarının nasıl “şahsım ve şahıslarım” sistemine evrildiğinin özetidir. Sağkal’ı da yılın gazetecisi adaylığı bağlamında kutlarım.

Yeniden görüşmek dileğiyle.