19 Nisan 2019 tarihli gazetemizin 8. sayfasında, biri sayfanın en üstünde, öteki en altında yayımlanan iki fotoğraf, beni gözlerimden yaş akıtacak kadar etkiledi.
Şimdi baktığımda aynı sayfada oluşlarının rastlantı olmadığını da görüyorum..
Çünkü “çevre” konulu sayfamızda yayımlanmış bu fotoğraflar...
İlkinde “Buz Üstünde 700 Kilometre” başlığı altında, güzelim, canım bir kutup ayısını görüyoruz.
Haberde “Rusya’nın Kamçatka yarımadasındaki bir köyde, buz parçası üzerinde 700 kilometre sürüklendiği tahmin edilen bir kutup ayısı bulundu” deniyor.
Sürüklenirken yön duygusunu kaybetmiş.
Kim bilir ne kadar zamandır aç, bitkin, yiyecek ararken köylüler tarafından görülüp balıkla beslenmiş.
Umarım, söylendiği gibi, hafta sonunda da uyuşturularak ait olduğu yerlere, Çukotka’ya götürülmüştür...
Fotoğrafta beni etkileyen, bu güçlü, güzel hayvanın, insanların doğayı mahvetme inadının ve aymazlığının kurbanı olarak doğup yaşadığı yerlerin yüzlerce kilometre ötesine sürüklenmiş ve her şeye rağmen var olmaya, yaşamaya direniyor oluşu...
Başını sanki kederle, acıyla, ama yine de bizi insanlığımızdan utandırırcasına bir meydan okuyuşla kaldırmış...

***

İkinci fotoğraf, “iklim değişikliği eylemcisi 16 yaşındaki Greta Thunberg”in.
Saç örgüleriyle yaşından da küçük görünen İsveçli öğrenci, İtalyan senatosunda konuşuyor.
Sımsıkı sıkılmış dudakları ve bir noktaya sabitlenmiş bakışlarıyla, yurdundan uzak düşmüş kutup ayısının hesabını soruyor gibi...
Genç, hatta çocuk eylemci, parlamentonun senato kanadında yaptığı konuşmada, yeni kuşakların geleceğinin “küçük bir grup insan hep daha fazla paraya sahip olabilsin diye satıldığını” söylüyor...
“Tek ihtiyacımız olan şey, bir gelecek. Geleceğimizi çaldınız” diye lanetliyor İtalyan senatörlerin üzerinden dünyanın bütün egemenlerini...
“Bize yalan söylediniz. Bize sahte umutlar verdiniz” diye sürdürüyor acımtrak sözlerini... “Geleceğe güvenle bakabileceğimizi söylediniz. Milyonlarca öğrenci iklim için grevler yaptı ama hiçbir şey değişmedi. Eyleme geçmenizi, önlemler almanızı istiyoruz. Hayallerimizi ve umutlarımızı geri almak istiyoruz.”
Greta’nın cesareti, içtenliği, bilinçliliği etkiliyor beni... Ve bu kez o fotoğraftaki Greta için yaşarıyor gözlerim...

***

Umka (Köylüler bu adı vermişler kutup ayısına) ve Greta, iki masal kahramanına, iki destan kahramanına dönüşüyorlar benim gözümde.
Umka, görkemli de olsa hazin direnişiyle, yurdundan uzak düşmüşlüğüyle gözlerimizi yaşartır ve bizi insanlığımızdan utandırırken; kararlı yüz ifadesiyle, çeliksi duruşuyla çevre katillerine karşı direnişin simgesi olan Greta, insanlığımızdan utanmamak için yapılması gerekeni de örneklemiş oluyor.

İki Düzelti:
Geçen haftaki yazımda Sivas Katliamı’nın tarihi yanlışlıkla 1991 olarak verildi. Doğrusu 1993’tür.
“Şiir Tükenmez”de Ahmet Muhip Dranas’ın soyadını arkadaşlar Dıranas yapmış. Doğrusu Dranas’tır.