CHP’nin değerli genel başkanına yapılan yumruklu saldırıdan söz ettiğimi anlamışsınızdır.
Sayın Özgür Özel saldırıya ilişkin olarak siyaset dersi gibi bir konuşma yaptı.
Son günlerin birbirinden bağımsızmış gibi görünebilecek kimi olaylarını birbirine ince mantık ipleriyle bağlayarak özetle bu saldırının bir meczubun tek başına planlamasının söz konusu olamayacağını, Erdoğan’ın “telef olma” tehdidiyle de ilişkisi olduğunu vurguladı ve CHP’nin buna kaşın bu çirkin olaydan siyasal bir rant çıkarmak gibi bir niyeti olamayacağını dile getirdi.
Özel’in siyaset ortamında barışçı ilişkilere çağrı niteliği de taşıyan düşünce ve sözlerine saygı duymakla birlikte kendi analizimi de yapmaya çalışacağım.
***
Hiç kuşkusuz bir saldırıdan söz ediyoruz.
Yazımın başlığı “Çok Şükür Başarısız Bir Saldırının Analizi” iken çok uzun olduğu için ilk iki sözcüğü çıkardım.
Ama elbette çok şükür.
Ya sonuç (ağır gibi görünmeyen) bir yaralanmadan öte, çok daha kötü olsaydı ne olurdu, düşünmek bile ürpertici. Fakat ben ürpermekle kalmayıp Özel’e geçmiş olsun dileklerimden sonra, soru sormayı sürdüreceğim: Karanlık bir kişiliğe (kişiliksizliğe) sahip olduğu besbelli saldırgan ya da varsa azmettiricileri daha ileri bir sonuç hedeflemişler miydi? Hedeflemiş olsalar yumruk yerine ateşli ya da kesici bir silah kullanılamaz mıydı? Görüntüler bunun yapılmasın pek de güç olmadığını gösteriyor. Öyleyse neden yapılmadı? Bu sorunun olası yanıtları şunlar olabilir: Saldırı CHP’nin temsil ettiği düşünceye düşman bir saldırgan tarafından tek başına tasarlanarak ya da ani bir itkiyle yapıldı. Amaç öldürmek değil zarar vermek ve korkutmaktı. Arkasında teşvik eden kişiler ya da kurumlar varsa bu kişi ya da kurumların amacı da bunlar olabilir. Bu gibi sorular ve akıl yürütmeler çoğaltılabilir. Bu soruların bazılarının yanıtları -bizde değil, fakat demokrasi ve dolayısı ile hukuk ilkeleri ve ahlakının geçerli olduğu toplumlarda- verilebilir. Fakat çok şükür başarılı olamayan bu saldırıyla ilgili olarak yanıtları apaçık olsa da sorulması gereken başka önemli sorular da bulunmaktadır.
***
Bunlardan ilki, bir ülke halkının çoğunluğunu yoksulluğa, açlığa mahkûm eden; rakibe karşı savaşlarda bile kullanılmasına alışık olunmayan “telef olma, telef etme” tehditlerini çekincesizce dile getirebilen bir siyasal örgütün nasıl hâlâ bu halkın milyonlarcasının oyunu alabilecek olmasıdır.
İkinci ve bence konumuz bakımından daha da önemli soru, devletin neredeyse bütün gücünü elinde tutan kişi bununla yetinmeyip özel bir koruma ordusuyla gezerken, muhalefet liderinin nasıl olup da böyle alçakça bir saldırıya göz göre göre açık ve yakın hedef olabilmesidir.
***
Saldırının arka planının -her ne ise- adalet tarafından inandırıcılıkla aydınlatılacağını yine de umut edelim.
CHP ise cesareti kararlılığı, güçlü ve inandırıcı konuşma yeteneğiyle kısa sürede halkın umudu olmayı başarmış olan ve bu nedenle düşmanlıkların da odağındaki liderinin güvenliği için gereken her türlü önlemi almakta gecikmemelidir.
