Dünya Kupası 2014’e güle güle derken 2018’de belki de birçok kişi hayatta olamayabilir diye aklımdan geçti. Futbolda başarının tek gerçeği, tarihe geçen kupaları almaktır. Löw’ün yarattığı Almanya ile Sabella’nın gerçekten taktik olarak takdir ettiğim akıllı alan savunması, mücadelesi, birçok pozisyona karşın gol getirmediyse, bu finale kalan takımların tesadüfen değil, stratejik başarılarıyla kodlandığını gösterir. İlk yarıda Almanya çok emin ve rahattı. Yine de Messi’nin buluştuğu toplarla yarattığı tehlike ve Higuain’in, Kroos’un hatalı geri pasını değerlendiremeyişi dikkat çekti. Bu arada Müller’in yan direkte patlayan vuruşu oyunun uzatmalara kalacağının işaretleriydi.
İkinci yarıda Arjantin’in sakin, bilinçli ve savunmada etkili oyununu gördük Agüero’nun oyuna girişi, Alman savunmasını zorlarken Messi’nin de net bir pozisyonu dışarıya atması oyunu uzatmalara taşıdı. Kasıtlı olmamakla birlikte topa kesin ve kararlı giren futbolcular, zaman zaman kontrolsüzlük nedeniyle birbirlerini sakatladılar. Aslında Almanya’nın ısınırken sakatlanan futbolcusu Khedira ve onun yerine oynayan Kramer’in sert darbe sonucu oyundan çıkışı Löw’ün planlarını bir ölçüde bozdu. Sadece Messi’nin üretkenliği ile gol düşünen Arjantin orta alan ve geri dörtlü bütünleşmesiyle ortaya koyduğu savunma kademeleriyle Almanya’ya net pozisyon vermedi. En tehlikeli oyuncu olarak bildiğimiz Müller dripling alanı bulamayınca Lahm’ın desteğine rağmen etkisini gole çeviremedi.
Bu 120 dakika gösterdi ki, iki takım da hak ederek finalde buluşmuşlar. Maracana’da oynamayı hayal eden Brezilya’nın adına Latin Amerika’nın temsilcisi olan Arjantin, 113. dakikada Götze’nin golüyle yıkılırken kupa, Brezilya’nın tesellisine dahi şans tanımayan vefasızlığı ile Almanların eline geçiyordu.
Doğrusu şu ki Almanya bu kupayı hak etti. Ve ilk kez Güney Amerika’dan Avrupa’ya taşıdı. Mesut’un Schweinsteiger ile birlikte oyuna koyduğu taktik ve teknik ağırlık çok dikkat çekti. Demek ki sadece Messi ile kazanmayı düşünen anlayış yetmiyor. Yıldızlar değil, takım oyununun daha önemli olduğunu Dünya Kupası 2014 böylece netleştiriyor. Alman futbolculardan ziyade Löw’ü kutlamak isterim. Değerini bilmediğimiz bu hoca Almanya’yı gerçekten futbolda hak ettiği yere getirerek tarihe geçti ve Alman kalecisi Neuer çok dikkat çeken oyun anlayışıyla takımına farklı bir model getirdi.
Güzel bir Dünya Kupası’ydı. Bir ay boyunca futbola doyduk ama hiçbir varlık göstermeyen Brezilya’nın matemine ortak olmadık.