CIA hep darbelerle “bahar” hazırlıklarıyla uğraşacak değil ya.

Yararlı akademik çalışmalar da yapıyor.

Ülkelerin nüfus, mezhep ve etnik yapısından AIDS’li hasta ve hastalık sayısına, cep telefonu abonelik dağılımından uyuşturucu trafiğinin yönüne kadar her türlü ayrıntıyı izleyip kaydetmekle uğraşıyorlar.

Dünkü bizim basında yer aldı:

CIA’ya göre nüfusumuz 79 milyon 749 bini geçmiş.

Ama CIA, bu nüfusun sadece yüzde 70-75’inin “etnik Türk” , yüzde 18’si ise Kürt, diğer yüzde 7-12’si de “öteki azınlıklar” olduğunu belirtiyor!

CIA’nın verdiği başka rakamlar da var.

Bunlara bakarak Türkiye’de bir “bahar” yaşanıp yaşanmayacağını tahmin etmesi bize kalıyor.

Ama “biz” kimiz?” Önce ona karar vermemiz gerek.

Neyse yine de yıl sonuna kalmaz 80 milyona dayanacağımız kesin.

Bu demektir ki Başbakan’ın “3 değil 4... Elinden geliyorsa daha da fazlası!!.” Yolundaki talimatına kulak veren sanıldığından da fazla.

CIA umarız, bu buyruğu yerine getirenlerin etnik dağılımını da açıklayacaktır!

İkna - İmha ve Esin Kaynağı

“Bahar”ların arkası önü ileride yazılacak elbette.

Ama darbelerin altyapısını Güney Amerika’dan Uzakdoğu’ya CIA’nın hazırladığı dünyanın malumu.

Acaba bizdeki bu son ileri demokrasi darbesinde de CIA’nın desteği var mı?

Var demek elbette kolay değil.

Bunun için.

“Gizli tanık” ile “imzasız ihbar” gerekir!

Ancak, Silivri’de ve Balyoz’da, “CIA”dan esinlenildiği çok açık.

Saddam hakkında da aylarca “Elinde kitle imha silahı var! Dünyayı yakacak!” diye yayın yapılmıştı.

Irak işgal edildi. Saddam yakalandı.

Ama “kitle imha silahı” iddiasının..

“Kitle ikna silahı” olduğu anlaşıldı!

Şimdi sıra İran’a gelmiş görünüyor.

Yıllardan beri süren.

“Iran’da Nükleer Silah Var!”

propagandası yeniden ısıtıldığına göre.

Çevremiz yeni bir “bahar”a da gebe.

CIA Yıl Sonu Müjdesi: 80 Milyona Dayandık

Demirel hükümetlerinin demirbaş Dışişleri Bakanı İ. Sabri Çağlayangil, o dönemde gazetecilik yapan daha sonra kendisi de Dışişleri Bakanı olan İsmail Cem’e

- 12 Mart 1971 darbesi öncesinde “CIA altımızı oydu” diye dert yanmıştı.

(İsmail Cem, Tarih Açısından 12 Mart, Cem Yayınları)

Darbeleri hep ordu yapar.

Adına eskiden “darbei hükümet” denmesi bundan.

(Acaba artık “darbei ordu” mu denmeli!)

Darbelerin de tıpkı toplu cinayetler gibi arkasında bir teşvik edenin, destekleyenin bulunduğu ne yazık ki..

Hep gözden kaçar..

1971’de iktidarın “altını oyanlar”..

12 Eylül 1980 gecesi de..

“Bizim çocuklar yine becerdiler!” diye zil takıp oynamışlardı!

Darbe cebir, zorbalık demek!

Ama geri planında yine de “süper güçler” , “dost ve müttefik” telkin- tavsiyeleri hatta “rica”ları bulunur.

Bu gerçeğe milletçe geçen ay tanık olduk.

Amerikalı Bakan Yardımcısı Paul Wolfowitz’in eski Genelkurmay Başkanı Hilmi Özkök’e “Hükümete baskı yapın!” diye baskı yaptığı mahkeme tutanaklarına geçti!

Böylece, ilk kez ABD’nin bir müttefik ile “iş tutma” biçimi en resmi ağızdan doğrulanmış oldu.

Ordu ilk kez Amerikalıları dinlememiş...

Onlar da öfkelerini “çuval” ile ortaya koymuşlardı.

Devamı ise belli ki..

(Etkin veya edilgen bir destekle...)

Silivri ile Balyoz’la geldi.

İleri Demokrasi ve Sivilleşen Darbe

NATO’nun başkomutanlığı ABD’nin elinde...

Kendisine bağlı bir ülke ordusunun neredeyse tüm komuta kademesi “tutukluluk” yolu ile “tasfiye” sürecine sokuluyor.

Ama örneğin, Orhan Pamuk’un ifadeye çağrılmasına bile tepki gösteren Washington’dan çıt çıkmadı, çıkmıyor!!

Neden?

Çünkü BOP uzun dönemli ve kapsamlı bir proje.

İçinde daha başka nice yaşanacak- yaşatılacak “bahar”lar var.

Bu projeyi iki yılda bir komuta kademeleri değişip duran ve fazlasıyla “milli” bir ordu ile yürütmek kolay değil.

Ordunun değişen komutanlarıyla uğraşmaktansa işbaşına gelir gelmez, “eşbaşkanlığı” iftiharla kabul etmiş Mr. Erdoğan’ın elini güçlendirilmek en pratiği, en uygunu.

Bunun da tek yolu var:

Darbeyi tersten yapmak!

Daha önce hükümeti hizaya getiren ordunun süngüsünü düşürmek.

Bu kez darbeyi orduya yapmak.

Bunu da hükümete yaptırmak.

Bir savaşa son vermenin en kısa yolu o savaşı kaybetmektir.

George Orwell