İlkyarının ortalarında Amrabat’ın aldığı bir derin pas sonrası kaleci Muslera’yı da geçip boş kaleye topu dışarı vurması Galatasaray savunmasının iki kenarında sorun varmış gibi bir izlenim verse de aslında tandemde bir sıkıntı olduğunu göstermekteydi. Amrabat gibi oyunu her türlü oynayan, hem bireysel olarak gelişmiş hem de takım oyununa yatkın bir futbolcuyu Sabri Sarıoğlu’nun durdurması kolay değildi. Üstelik Sabri’nin son dönemlerde formsuz olduğu biliniyor. Bu durumda tandemdeki Semih Kaya ve Tomas Ujfalusi’nin daha dikkatli olması gerekir diye düşünülebilir. Ama sol tarafta da bek olmayan Riera görevliydi. Bu durumda savunma ortasının adam kaçırma durumunda kalması hoş görülebilir. Riera’nın bir de Melo’ya attırdığı kafa golü var ki, asıl görevinin üzerine koyduğu artı bir değerdi. Melo’nun kendi başlattığı atağı gol ile sonuçlandırması ise ders niteliğindeydi. Buna hedefe, doğru bir şekilde ve en kısa sürede oynamak, sonuç almak deniliyor futbolda. Engin Baytar ile Melo hakkında küçük bir kıyaslama yapacak olursak denilebilir ki, bizim delikanlı topla daha iyi oynuyor ama Brezilyalı da amaca yönelik hareketlerin ustası...

Konuk Kayserispor amaca yönelik oynamakta daha başarılı olmasına karşın salt Amrabat’a bağımlı ataklar geliştirmesi yüzünden Galatsaray’a üstünlük sağlayamadı. Galatasaray ise golün dışında pek de atak zenginliği sağlayamadığı halde Emre Çolak ve Necati Ateş ile iki gol durumundan yararlanamadı. Necati ile Elmander’in fizik güce dayalı oyunları atakta yaratıcılık unsurunun işlerlik kazanmasının önünde engel oluşturdu. Milan Baros - Elmander ikilisi daha yaratıcı bir yapı oluşturmakta.

Selçuk İnan ile Emre Çolak’taki belirgin form düşüklüğü, Galatasaray savunmasının arkasına atılan pasların başlangıç konumunda engellenememesinin nedeni olabilir. Engin Baytar’ın topla oynama becerisinin yanında çalışkan da ama onun da basit rakip girişimlerinde yerden kalkmamak, mağduru oynamak ve bu haliyle tribünleri şiddete yöneltmek gibi hiç hoş görünmeyen davranışları var. Bu düzeyde görev yapan bir oyuncunun bunları bilmesi, canı çok yansa da şairin dediği gibi “acıyı bal eylemesi” gerekir.