Erdoğan’ın Bahçeli ile bir olup seçim barajını yüzde 10’dan fiilen yüzde 50’ye çıkarmasının yarattığı sorunlar katlanarak devam ediyor. 

16 Nisan 2017’deki anayasa değişikliğinden sonra 24 Haziran 2018’de yapılan seçimlerle yeni sistem yürürlüğe girdi. AKP’nin halka anlatımı şuydu:

- Bütün kararlar daha çabuk alınacak.

- Türkiye’nin ayağındaki prangalar kalkacak.

- Sıçrama yapacağız!

Aradan bir yıl geçti. Durum şu:

- Kararlar çabuk alınıyor, ama yanlış alınıyor. 

- Prangalar kalktı, ama Türkiye’yi hangi yöne götüreceklerini bilemiyorlar.

- Sıçrama da tamam, ama ters yöne sıçrıyoruz!

Erdoğan, “AKP gidici” algısını değiştirmek için akla gelen gelmeyen her şeyi yapacak. Zaten yapıyor. Ancak korkunun ecele faydası yok, Türkiye ciddi bir değişime gebe.

***

Bu değişim nasıl olacak, ne yönde olacak?

İçinden geçtiğimiz günler, bu sorunun yanıtlarının oluşup bozulduğu günler.

Davutoğlu, partisini kurdu. Gelecek Parti deyince akla ister istemez her şey geliyor. “Türkiye’nin geçmişini ve bugününü bitirdiler, sıra geleceğe geldi” yakıştırmasından tutun da “bundan daha derin bir strateji üretilemezdi” tebessümüne kadar her şey var.

Babacan sessizliğini koruyor. En azından parti kurmaktan vazgeçtiğine dair bir bilgi yok. Arkasında Abdullah Gül olduğu için karar verme süreci uzayabilir. Eğer iş Gül’ün kesin karar vermesine kalırsa, partinin kuruluşu seçim sonrasına da kalabilir.

Davutoğlu geçmişte attığı her adımın doğru olduğuna yürekten inanıyor ve bunu paylaşıyor. Davutoğlu AKP iktidarının 2015 yılına denk geliyor.

Babacan da Fatih Altaylı’ya, bugünkü ekonomik darlığa dikkat çekip “Ben geçmişte para bulmuştum, bugün de bulurum” dedi. Babacan, AKP iktidarının 2005 yılına denk geliyor.

Erdoğan’ın çevresi bu gidişe karşı, partiyi yenileme arayışı içinde. Hedef 2020’de yenilenme.

Bu durumda seçmenin önüne çok geniş bir seçenek yelpazesi açılıyor:

2005’in AKP’sini mi istersiniz?

2015’in AKP’sini mi istersiniz?

2020’nin AKP’sini mi istersiniz?

AKP’lerden AKP beğen...

***

Elbette AKP-MHP Cumhur İttifakı’na karşı, CHP’nin motor güç olduğu bir Millet İttifakı var. Erdoğan’ın tüm uğraşlarına, her türlü MİT’olojik plana karşın Millet İttifakı çatlatılamadı. Gücünü koruyor. Ancak bu kesimde de hesapların Babacan ve Davutoğlu’nun AKP’den koparacağı oylar dikkate alınarak yapılması bizde yukarıdaki yorumu çağrıştırdı.

Yeni oluşumların da parlamenter sistemden yana olması şu aşamada Millet İttifakı’nı cezbediyor. Ne var ki, 2020 başlarında adı parlamenter sistem olmasa da AKP cenahından Davutoğlu ve Babacan’ı çekecek bir öneri gelebilir.

Gül’ün Şehir Üniversitesi sorununun çözümü için Erdoğan’ı arayıp “Ya medet” demesi basit bir rica değil! 

O nedenle Millet İttifakı’nın, AKP’den kopan seçmenin aracısız kendisine gelmesini sağlayacak yollar bulması, çekimler oluşturması gerekiyor.

AKP’nin Babacan-Davutoğlu’na, “Tek amaçları var; o da Erdoğan’a kaybettirmek” demesi ise şu gerçeğin ifadesi:

Kayıp sürecini AKP de görüyor. Akıllarda hep bu var. Dışavurumu bu şekilde yapıyorlar...

Şimdi...

Kokmuş aşın tabağını değiştirmenin faydası olmaz, deme zamanı...

Şimdi...

Çürük tahta çivi tutmaz, deme zamanı...

Şimdi...

Ekşi yoğurttan maya olmaz, deme zamanı...