Bu tür rakiplere karşı maçın sonucu Fenerbahçe’ye bağlı demek yanlış olmaz. Etkili ve kaliteli oyuncu farkı ile sonuca gittiler. Ama 15 ile 45 dakika arası ‘Kâbus’ gibiydi, Antep golleri sıralasa işler karışabilir içinden çıkılamaz bir hal alabilirdi.
Haftalardır galibiyeti, yenilmezliği veya gol yememesi ile ‘En’leri konuşulan F.Bahçe’nin 3 forvet ile oynayıp arkasına bir de Diego ve ona destek veren Emre ile 1 ve 2. bölgeleri çok yalnız bıraktılar. Bu takım kabuk değiştirdi, savunmasını sağlama aldı ve bırakın gol yemeyi neredeyse pozisyon bile vermiyor diyorduk ama dün gece öyle olmadı. Gaziantep’in sönük başlayan oyunu sadece 12-13 dakika sürdü. Sonrasında gol kaçırma yarışına girdiler. Bakıyorum ilk yarıya, 14-16-21-26 ve 36’da üçü net 6 pozisyon. Mert kilitlendi kaldı kalede. Ondan beklenmeyen kararsız hareketler pahalıya patlayacaktı ama Alves herkesi kurtardı.
Çözüm gecikmedi, Diego-Selçuk değişikliği işi çözdü.Özellikle Antep sol kanadının erken çökertilmesi farkı getirdi. Sinir katsayısı düşük olunca çok verimli olan Caner iyi işlerine bir de asist ekledi. Bu arada, uzun süredir takıma katkı veremeyen Sow’un istekli oyunu onu ‘Maçın adamı’ yaptı. Afrika Kupası dönüşü daha çok isteyen Sow izliyoruz. Kuyt geçirdiği 2 kötü haftanın ardından toparlanma sürecine girdiğini gösterdi. Ama gol atmasına rağmen sahanın en kötülerinden biri Emenike oldu. Adam bazen sahada sanki futbolunun son günlerini yaşayan ‘veteran’ oyuncu gibiydi.
Önemli ve zor bir deplasman olarak görünen Antep deplasmanı bir ara ‘Acılı lahmacun’ olacak iken ‘Fıstıklı baklava’ ile yer değiştirdiyse bunda savunma ve hücumda takım oyunu oynamanın katkısı yüksek oldu.