Reyizçilerin, cehaletinden ve şerrinden Allah, Reyiz’i de ülkemizi de korusun.
Tarkan’ın “Geççek Geççek” diye Türkiye’yi ayağa kaldırdığı gece mübarek cuma gecesiydi. (Perşembeyi cumaya bağlayan gece, “cuma gecesi”dir ve Kadir Gecesi gibi kutsaldır.)
“Dünya fanidir, geçer” İslamın temel inancıdır.
Tarkan bu mübarek gecede belki de daha iyi yankılansın diye Ege ağzıyla “Geççek” diye bu gerçeği haykırıyordu.
“Çe” sağır kulaklara ve körelmiş zihinlere yüreklere bile işleyen en güçlü ses. Che Guevara ile ilgisinden değil elbet.
Reyizcilerin ödleri koptu. Dellendiler:
- Ya sahiden geçip de giderse, ya ortada kalırsak...
Oysa Tarkan, Rahman Suresi’nin 26. ayetini özetliyordu: “Hayat geçicidir. Geçer.”
Arada teklese bile, Kuran’a ve İslama bağlılığı su götürmez Reyiz’den bu nedenle çıt çıkmadı.
*
Tarkan beş yıl önce de aynı “geççek gerçeği”ni “Her şey fani!” şarkısıyla haykırmıştı. (14 Haziran 2017)
Yarı ilahi, yarı mevlit havasındaydı.
Sözleri yine netameli idi.
Üstelik bu sözleri “dili koparılamayası” Sezen Aksu yazmıştı:
“Gelmişler, geçmişler kimler kimler/ Ya seçmişler firarı, ya kalıp ısrarı...// Nedir bu kavgan kendinle.../ Rahat bırak kalbini/
Bi soluklan, bi dinle bi bak ne söylüyor (Tanrı)/ Bi duy içimdeki çığlığı, feryadı”
*
Hıyar 20, patlıcan 30 liraya çıkmamıştı.
Kimseyi elektrik çarpmamış, ampul çatlamamıştı.
Reyiz’in gitme olasılığı güçlü değildi.
Reyizçilerden çıt çıkmadı.
*
Türkiye, “Geççek gitçek!” diye ayağa kalktı.
Reyiz’den ses yok.
Sezen’in “Adem-Havva”sına dil uzattığına pişman olmuş, lafını geri almıştı.
Zaten gördü ki “Geççek”te gocunacak bir şey yok.
“Geççek gerçeği” İslamın temel şartlarından.
“Dünya hayatı, geçici bir faydadan başka bir şey değil” diyen Rad Suresi: 26) muhtemelen ezberindeydi.
*
Reyiz bu toprakların, bin küsur yıllık “hayat fani” ve “geççek” inancının başkomutanlık mertebesine yükselmiş bir neferidir. (Bundan ötesi fenafillah!)
Kara Astsubay Meslek Yüksek Okulu’nun mezuniyet töreninde aynen şöyle demişti:
“Döviz kuru ne olacak? diye soranlar varsa, cevabımız şudur: Bu da geçer ya Hû!”
*
Reyiz zaten 3.5 yıl önce “geççek” demişti. (NTV, 31 Ağustos 2018)
Evet, iyilik de kötülük de geçer gider. Ama yapanlar hatırlanır.
“Ya Hû” ise “Ya Allah” demektir ve yardımın sadece ondan geleceğinin ifadesidir.
*
“Bu da geçer” en demirbaş yerli ve milli inancımızdır.
Birçok edebiyatçımıza esin kaynağı olmuştur.
Oğuz Atay, kırk yıl önce Tutanamayanlar’da kahramanına adeta bugünkü gerçeği söyletiyor:
“Geçer elbet efendim. Bazısı teğet geçer, bazısı deler, bazısı deşer geçer; bazısı parçalar geçer. Ama mutlaka geçer.”
*
“Geççek” iki günde 20 küsur milyon kez dinlenmiş.
Neden ki?
Reyiz yorgunluğu mu, virüs gerginliği mi, yoksa döviz-faiz şaşkınlığı mı?
*
Patlıcan 30, hıyar 20 lira, hengâmesi arasında Diyanet’in Kuran kurslarında hocaların erkek çocuklarına cinsel tasallutu haberleri de güme gitti, Dalaman Havaalanı’nın 2042 yılına kadar İspanyollara satılması da Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile domuz eti KDV’sinin yüzde 1’e indirilmiş olması da.
Bunlara ilk tepkiyi vermesi gereken Diyanet.
İşin içinde haram da var kul hakkı da. Ama çıt yok.
Zira eğer söz konusu ise siyaset, dut yemiş bülbüle dönüyor Diyanet.
Diyanet İşleri Başkanı Erbaş, bir dönemin önde gelen dinler arası diyalogcularından. Yayınları, çevirileri var. FETÖ bu işin baş destekçisi idi. Yazmıştık.
Reyiz Kararnamesi ile KDV’si yüzde 1’e indirilen gıda maddeleri arasında “büyükbaş-küçükbaş hayvanlar ile domuz” 1 numaralı fasılda yer aldı.
Saray’ın sayın hukukçuları belli ki çok demokrat. Kuzu ile domuza eşit muamele etmişler. Darısı gözaltı ve tutukluluk uygulamaları ile mevzuatına.
Dileyelim aynı demokrat anlayıştan kuzu yiyenler ile domuz yiyenler de nasiplenir.
*
Ama şu soru hâlâ ortada.
Nassa danışmak da dahil, devletimiz dindar kadrolarca yönetiliyor.
Kuzu ile domuza eşit KDV için Diyanet’ten görüş alınmış mı?
Malum TOKİ’nin aldığı faizler için Diyanet “Mubahtır!” fetvası vermişti de...
Kuzu ve domuza değil ama bunların etini yiyenlere yasalar önünde eşit muamele hukukun, demokrasinin gereğidir.
Bunlara eşit KDV de acaba, Diyanet’in kursağında kalmış, dinler arası diyaloğun mu gereği?
