Avrupa Birliği’nin (AB) 25 Mart’taki zirvesinden çıkan, “ilerlemeye açık, orantılı ve geri çevrilebilir” Türkiye kararının ardından Ankara’ya gelen AB heyeti noktayı koydu:

“Türkiye ile nereye gideceği şu anda belirsiz yeni bir başlangıç yaptık!”

Bu, Türkiye’nin yarım yüzyılı aşan AB sürecinin neredeyse sıfırlandığı anlamına geliyor. 

Tablodan AB de AKP de memnun.

AB memnun... AKP ile 2002’de başlayan sürecin başından beri vurguladık; AB’nin amacı tam üyelik değil, Türkiye’yi istediği noktaya getirmek ve bölgede bir “kâhya” olarak kullanmak. Bunu AB Konseyi Başkanı Charles Michel ve AB Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen’in önceki günkü Ankara ziyaretinde yapılan açıklamalarda da gördük. Arkadaşların başlıca dertleri şunlar:

1- Türkiye, doğusundan gelen tüm sığınmacılar için iyi bir depo ülke olsun. Özellikle Suriyeliler Türkiye’de kaldı, AB’nin başını ağrıtmadı. Bunun için para verelim.

2- Türkiye geçen yıl yaptığı gibi Doğu Akdeniz’de AB rotası dışına çıkmasın. Bütün gemilerini geri çekti, bu durum devam etsin.

3- Kıbrıs’ta AB politikalarına teslim olsun. Asker çekmesi iyi olur. Yunanistan’ı karşısına almasın.

4- Gümrük Birliği’ni güncelleyelim.

Bunların yanında Türkiye’nin dünyanın öbür ucundan duyulan otoriter, hukuk tanımaz yönetimine de hafif dokunup “bu konularda hassasız” dediler.

***

AKP memnun... Başlıca derdi iktidarını sürdürmek, bunu yaparken uluslararası meşruiyetin içindeymiş gibi görünmek. AB de gerek Türkiye ziyaretiyle gerekse hukuksuzlukları sadece “söylem” konusu yapacağını ifade etmesiyle AKP’yi rahatlattı. 

AB, AKP’ye şunu söyledi:

“Bizim mahallenin demokratik kurallarını sana anımsatmak zorundayız. İçimizde senin tutumunu onaylamayanlara karşı buna mecburuz. Sen çok toz kaldırmadan bildiğini yap ama bizim istediklerimizi mutlaka yap...”

AB ile AKP arasındaki mutabakat böyle görünüyor.

AB’nin “Doğu Akdeniz’e girme, hep böyle kal” dediği bir anda Deniz Kuvvetleri’nde uzun yıllar hizmet etmiş, “Mavi Vatan” kavramını üretmiş emekli amirallere her türlü hakaretin yapılması en hafif anlatımla çok acı bir rastlantı olsa gerek!

***

Yukarıdaki saptamaları AB’den çok şey beklediğimiz için yapmadık. Genel görünümü özetledik. “AB bastırırsa Türkiye’ye tam demokrasi gelir” diyenlerden değiliz. “Türkiye, uluslararası ailenin saygın bir üyesi olmalı, evrensel değerler bizim ülkemiz, bizim insanımız için de geçerli olmalı” diyenlerdeniz.

AB ile AKP bir oldu, Türkiye’yi AB sürecinden uzaklaştırdı. 

Türkiye, karşılıklı pazarlığa tabi, AB’nin dış çeperinde üçüncü sınıf bir ülke konumuna itildi. 

ABD de Biden yönetimi ile birlikte AB’yi kapsama alanı içine aldı. İngiltere’nin AB’den çıkmasıyla ABD’nin birlik içindeki ağırlığı azaldı gibi oldu. Almanya bir adım daha öne çıktı. Ancak tümü, ABD, AB, İngiltere, Türkiye’ye karşı hemfikir. 

Kimse bizi uygarlık ligine sokmayacak. Biz gireceğiz. Cumhuriyetin kuruluşu, Cumhuriyet devrimleri bu kararlılığın başlangıcıydı. Şu an Türkiye’yi yönetenler bu ufuktan çok uzakta... 

Ancak asıl olan milletin yönü...

Milletin yönü uygarlık olmasa onlarca yıldır medcezir gibi yükselip alçalan karşıdevrimler çoktan sonuca ulaşmış olurdu.