Çağdaşlarımdan en sevdiğim on Türk yazarını saymamı isteseler, listeme Nihat Ziyalan’ı mutlaka koyarım. Hem şair, hem öykücü olarak.

Çok kere yazdım, eleştiride nesnelliğe pek inanmıyorum ben. Hangi ölçülere göre nesnel olup da değerlendirme yapacağız, aklım ermiyor.

Nihat’ın yapıtlarını değerlendirirken de nesnel olamam. Nihat, ilkgençliğimden bu yana en sevdiğim can dostlarımdan… Son kitabını hayranlıkla okurken kendi kendime sordum: “Arkadaşın değil de hiç tanımadığın biri olsa, yine bu kadar beğenir miydin?”

Yanıtım koca bir “evet” oldu.

Evet. Kim yazmış olursa olsun, Attım Kapağı Yurtdışına (Günışığı Kitaplığı, Köprü Kitaplar dizisi) başucu kitaplarımdan biri olurdu.

***

Köprü Kitaplar’dan söz etmeliyim önce. Diziyi Semih Gümüş yönetiyor. Bugüne kadar “genç kâşifler için” seçtiği yapıtlarda Necati Tosuner’in, Ayhan Bozfırat’ın,Ömer Seyfettin’in, Necati Güngör’ün, Osman Şahin’in, Azra Erhat’ın, Kadir Öztopçu’nun, Turgay Fişekçi’nin, Müge İplikçi’nin, Behçet Çelik’in imzaları var. Amaç, genç okurlarla edebiyat arasında bir köprü kurmak.

Bizde genellikle ya çocuk kitapları yayımlanır ya da yetişkinler için kitaplar. Grimm Masalları’ndan Dostoyevski’ye atlanması umulur. Aradaki boşluğu doldurmak, genç okurun kendisinden beklenir. Günışığı’nın dizisi bu açıdan önemli.

“Okumanın sınırlarının nerede başlayıp nerede biteceğine karar vermek zor,” diyor Semih Gümüş. “Roman ve öykü okumanın başlangıç noktasını ele almak için bir kılavuz da yok elimizde. Çağdaş Türk edebiyatının usta yazarlarının yazdıklarından oluşan bir dizi kitabı seçerken, elbette ilgi çekici kitaplar aradık. Merakla okunan kitapların ayrıca öğretici olmasına gerek yok. İyi yazılmış her edebiyat kitabı yeterince cömerttir. Sırlarını okurlarıyla paylaşmaktır amacı. Aradıklarımızın çoğunu bulabiliriz onlarda.”

***

Attım Kapağı Yurtdışına bu dizi için yazılmış. Altan adlı delikanlının İstanbul’dan Sidney’e uzanan öyküsünü anlatıyor. Elbette Nihat’ın yaşamından izler, renkler taşıyor.

Altan (kendi tanımlamasıyla Kütük Kafa), Asmalımescit’te küçük bir lokanta işleten ailenin oğlu. Karşılarındaki fırıncının kızı Yasemin’e tutkun. İki aile, çocukları birbirlerinin evinde gece yatısına kalacak kadar yakın. Dişçi olmak istiyor Altan. Üniversiteye girmek için yeterli puanı sağlayamıyor. Dil öğrenmek için Avustralya…

***

Bu tür yazılarda romanların özetleri verilir hep. Öyküleri kısaca anlatılır. Ben hep kaçındım bundan. Yukarıdaki üç-beş satırı da öykünün yalınlığını belirtmek için yazdım.

Böyle bir öyküyü soluk soluğa okunabilecek 200 sayfaya dönüştürmek kolay iş değil. Tekrarlar, uzun betimlemeler, felsefe kırıntılarıyla sayfalar dolar. Örneklerini az görmedik.

Nihat’ın kitabında bunlar yok. Oflayıp puflamanın kırıntısı olmadan, bir polisiye roman okur gibi deviriyorsunuz sayfaları. Anlatım da olağanüstü güzel. Renkli. İçten. Dilin tadını çıkara çıkara okuyorsunuz.

Eleştirmen değilim ben. Bir kitaba değinirken eleştirinin kurallarına nasıl uyulur, onu da bilmem. Ama sevdiğim, okunması gerektiğini düşündüğüm kitaplara dikkat çekmeyi isterim.

Attım Kapağı Yurtdışına’nın da okunması gerektiğine inanıyorum. Memet Fuat’ın Adlin’inden bu yana hiçbir kitaptan böylesine ince tatlar almamıştım.