Deneyim, dünyanın en iyi öğreten okuludur.

Ancak bir kusuru vardır; çok pahalıdır!

11 yıldır Suriye’deki gelişmeleri sütuna yatırırken hep şunu vurguladık:

Bir gün Suriye’nin sorunları biter ama bu politikalarla Türkiye’nin Suriyeliler sorunu bitmez!

Yaşadıklarımız ne yazık ki bu gerçeğin altını bir kez daha çizmemize neden oluyor. 

13 Kasım Pazar günü İstiklal Caddesi’nde Türkiye’ye yönelik saldırının ardından önceki gün de Suriye sınırımızın karşı tarafından roket atıldı. İstiklal şehitlerine yenileri eklendi.

İstiklal saldırısından sonra sürdürülen operasyonlarda bombayı bırakanın yanı sıra yardım edenlerden de yakalananlar oldu. Olayla bağlantısı olduğundan şüphe edilip tutuklananların neredeyse hiçbiri Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı değil. 

Bu acı gerçek bize çok şey söylüyor. Tabii anlamak, görmek isteyene!

***  

Ülkeyi sarsan büyük saldırılardan sonra yöneticiler, devletin gücünü gösterme refleksine girer. Saldırganları bir an önce yakalamak, hemen sonrasında başka bir büyük olayı önlemiş olmak bunların başında gelir. 

Saldırının “halkın yüreğine su serpecek” şekilde karşılığını vermek de bunlar arasındadır. 

Ne olursa olsun bütün bunları terörle mücadelenin bir parçası olarak görmek gerekir. Ancak bu, İstiklal-Karkamış saldırısını akıl, mantık ve görünen gerçekler ışığında irdelemeye engel değil. 

Şunu görüyoruz:

Suriye’de Esad yönetimine karşı mücadele eden güçlerin başında gelen Özgür Suriye Ordusu (ÖSO), Esad’la önce anlaşıp sonra bozuşan YPG ve benzerleri Türkiye’nin Şam’la ilişki kurma iklimine girmesi üzerine, “Böyle bir şey yaparsan nelerin olacağını iyi düşün” dedi! ÖSO’nun kaç kullananı varsa onların da gözdağı verme girişiminin içinde olduğu söylenebilir.

2011 yılında başlayan Suriye iç savaşında, Esad’la mücadele eden gruplar ÖSO adı altında bir araya getirildi. Yaklaşık 15 bin kişilik bir ordu olduğu değerlendiriliyor. Maaşları da 500 dolar civarında. Ödeme Türkiye’den. Son dönemdeki ekonomik krizde maaşlar Türk Lirası olarak ödenmeye başlayınca sorun çıkmıştı. 2017’de adı Suriye Milli Ordusu olarak değişse de özü değişmedi.

İşte bu ÖSO, “işini-işlevini kaybetme” sendromu içinde her türlü kullanıma açık hale gelmiş görünüyor. 

Türkiye’nin Suriye merkezi yönetimi ile karşılıklı toprak bütünlüğüne saygı çerçevesinde işbirliği, PKK uzantısı YPG’nin de işine gelmiyor.

***

Bir yapı “ordu” olarak anılıyorsa, Türkiye’de farklı yorumlanabilir. Yani kendi içinde disiplini olan, düzenli bir yapı olarak değerlendirilebilir. Oysa ÖSO ve çeşitli adlar altında faaliyet gösterenler böyle değil. Onlarca düzensiz grubun bir araya gelmesinden oluşmuş, iç disiplini tartışmalı yapılar. Bu nedenle her kesim tarafından da kullanılmaya müsait.

2011 yılından beri yapılan hataların sonuçlarını en acı şekilde yaşadığımız günlerden geçiyoruz. 

Öfkeyle çözülecek bir şey yok.

İntikam duygusunu yükselterek varacağımız yer, intikamlar serisi olur. Bunun da son durağı yoktur.

Türkiye Cumhuriyeti devleti teröre yenilmez. Bundan zerre şüphemiz yok. Bütün mesele şu:

Bölgemizde maliyeti yüksek terör dalgaları ile mi yaşayacağız yoksa çevremizde bir barış halkası mı öreceğiz?

Hedef ikinciyse ÖSO’yu ve türevlerini beslemeyeceğiz... Büyük düşünüp mutlaka barış halkalarını hedefleyeceğiz. 

Böyle düşünmezsek...

Ayağına taş değmemesini dilediğimiz Mehmetçik’le 20 Kasım’da başlattığımız sınır ötesi operasyon, 1984 yılından bu yana düzenlediklerimizin 190’ıncısıydı!